Benjamin Franklin’in yukarıda yer alan ünlü uçurtma çalışması resmine dikkatle bakın. Şimdi ise aşağıdakine bakın. Farkları görebiliyor musunuz?
Muhtemelen göremiyorsunuzdur ve bun konuda yalnız değilsiniz. Aslında, psikologların değişiklik körlüğü dedikleri şey beyinlerimizi gerçekten de kızdıran bir iktidar mücadelesidir.
Bir şeye baktığımızda büyük ayrıntıları fark ederiz- insanları, içinde bulundukları ormanı, muhtemelen arkadaki evi de- ve çalıların sayısı veya evin daha ince detayları gibi daha az önemli özelliklere dikkat kesilmeyi başaramayız. Ubrana-Champaign’deki İllinois Üniversitesi’nde bir psikolog olan Dan Simons, bunun sebebinin eğer her şeyi fark etseydik dikkatimizi odaklayamayacak olmamız olduğunu söylüyor. Bu yüzden beynimiz önemsiz görünen ayrıntıları tespit etmekte başarısız oluyor. İki resim arasında gidip gelerek farkları bulmaya çalıştığımızda bu farkları bulamıyoruz çünkü onları en başta asla fark edemiyoruz. Ancak bu uyumsuzlukları gördüğümüz zaman bu önemli elementlerden biri olarak kaydediliyor ve bunu sonradan görmezden gelemiyoruz.
Simons gördüğümüz her şeyi kodlamadığımıza şaşırmadığını söylüyor. Onu şaşırtan şey insanların kodlayabildiklerini düşünmesi. Çalışmasının katılımcılarından bazıları Hollywood’un devamlılık hatalarını- Terminatör’ün üçüncü filminde hava aracının numarasının değişmesi gibi- daima fark edebildiğini iddia ediyor. Aslında, bu değişiklikleri sık sık kaçırıyorlar, diyor Simons. “Hiç görmediğimiz değişikliklerin farkında değiliz.”
Cevaplar: Üstteki resimdeki evin sağında dört tane penceresi varken aşağıdakinin sağında hiç yok; aşağıdaki resmin solunda iki ağacın gölgesi yok; Ben’in ayaklarının solundaki çalılarda bir bitki eksik.
