Nadir hayvanları bulmak zordur, dışkılarını bulmak daha kolaydır. Dışkıyı yemiş diğer hayvanları bulmak ise hiç de zorlu bir iş değildir.
Bunun tipik bir örneği bokböcekleri. Dışkı yemesi ve bazen de yuvarlanma marifetleriyle ünlü bokböcekleri çevredeki havyanların DNA toplama makinesi gibi. Dışkılar geldikleri hayvanların DNA’sını içerir, bu yüzden hayvan dışkısı bulmak insanlardan saklanmış olabilecek canlıları tanımlamak için faydalı bir yol olabilir.
Fakat hayvan dışkısı bulmak zorlu bir iş olabilir. Bu nedenle bilim insanları havyanların DNA parçalarını toplamak için farklı yollar buldular: Diğer hayvanların kalıntılarını yiyen organizmalar. Leşsinekleri ve sülükler direk olarak beslendikleri memelilerin vücut ve kanı yoluyla DNA parçalarını alır. Bokböcekleri memelilerle direk etkileşimde değiller, fakat çok çeşitli dışkıları yerler.
Swaziland’daki araştırmacılar DNA’nın hayvanların dışkılarına var olduğunu ve bokböcekleri tarafından yenildiğinde de varlığını sürdürebileceği konusunda akıl yürüttüler ve haklı çıktılar. Böceklerin bağırsakları, çevrelerinde bulunan memelilerin bıraktığı DNA parçaları içeren farklı türde dışkılarla doluydu. Bilim insanları yeni nesil sekanslama kullanılarak böceklerden gelen DNA ile bilinen havyanların DNA’larını karşılaştırdılar ve hangi memelilerin yakınlarda olduğunu saptayabildiler.
Bokböceği dışkıların aksine yerel habitatta gezinirler ve yakalanmaları kolaydır. Yeni nesil sekanslama sayesinde bu işlem özellikle fazlasıyla uzun geleneksel araştırma yöntemleri ile kıyaslandığında çok zaman almaz. BipRxiv’de yayımlanan bu çalışma, metodu kanıtlamak için sadece 10 böcek kullandı ve bölgedeki çoklu türleri tanımlayabildi. Daha fazla numune çok daha fazla sonuç verebilir.
Artık bilim insanları araştırmaları için dağ tepe dışkı arayıp durmaktansa sadece bir yerden yüzlerce bokböceği toplayabilirler.
Çeviren: Zülfiye Karaoğlu
