Geleceğe hoş geldiniz.
Sadece Amerika Birleşik Devletleri’nde 1.400’den fazla insan akciğer nakli için bekliyor; basitçe söylemek gerekirse, akciğer bağışlarının sayısı ihtiyaçları karşılayabilecek seviyede değil. Fakat yakın bir zamanda, nakil bekleyen hastaların yeni akciğerlerini bulabilecekleri bir kaynak olabilir: Bu kaynak ise laboratuvarlar.
Texas Medical Branch Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, Çarşamba günü Science Translational Medicine bülteninde yeni bir çalışma yayınladılar.
Araştırmacılar bu çalışmada, laboratuvarda insanlar için akciğer üretmenin aşamalarını detaylı bir şekilde anlatıyorlar: Şimdiyse, biyomühendislik ürünü olan bu akciğerleri, domuzlara başarılı bir şekilde nakletmişler.
Araştırmacılar, akciğerleri üretebilmek için ilk olarak 4 tane akciğer yapısı oluşturmuşlar. Bunu yapabilmek için ise, şeker ve deterjan karışımı kullanarak domuzların akciğerlerinden bütün kan ve hücreleri almışlar. Bu işlem, özellikle akciğer iskeletinin yanında, akciğerlerde sadece proteinin kalmasını sağlamış.
Daha sonra her bir yapıyı, özel besinlerden oluşan bir karışımın bulunduğu tankın içine yerleştirmişler. Bir sonraki adımda ise, alıcı domuzların kendi akciğerlerinden alınan hücreleri bu yapıların içine yerleştirmişler ve akciğerlerin büyümesi için 30 gün beklemişler. Son olarak, büyüyen 4 akciğeri de 4 alıcı domuza nakletmişler.
Nakledilen akciğerler, hayatta kalabilmeleri için gerekli olan sağlıklı kan damarları ağını 2 hafta içerisinde çoktan oluşturmaya başlamışlar.
Araştırmacılar, nakilden sonra iki ay boyunca yaptıkları gözlemlerde, hayvanların bağışıklık sisteminin nakledilen akciğerleri reddettiğini gösteren herhangi bir sinyal bulamamışlar. Fakat araştırmacılar, daha sonra bu organların uzun dönemde yaşama yeteneklerini de araştırmak istiyorlar.
Biyomühendislik ürünü olan organlar, nakil araştırmalarında çok önemli sayılıyor. Çünkü bu organlar alıcının kendi hücrelerinden üretiliyor; vücudun organı reddetme ihtimali daha düşük ve ihtiyaç olduğu anda laboratuvarlarda üretilebiliyorlar. Artık organ eksikliği diye bir sorun kalmayabilir.
Araştırmacılar, eğer her şey domuzlarla yapılan araştırmalardaki gibi giderse, insani kullanım durumu altında olan insanlara nakledilmesi için laboratuvarlarda akciğer üretmeye 5 veya 10 yıl uzaklıkta olduklarına inanıyorlar. (Burada bahsedilen insani kullanım durumu; ilaçların veya tıbbi yöntemlerin, ruhsatı alınmadan önce insani nedenlerle hastaların kullanımına sunulmasına deniyor. Örneğin, kişinin hayati tehlikesi varsa veya başka bir tedavi yöntemi yoksa.)
Nihayetinde, biyomühendislikle üretilen akciğerler, organ bağışıyla elde edilen akciğerlerin yerini bütün özellikleriyle alabilir. Üstelik bu yolla, nakil bekleme listesi de tarihe karışabilir.
Futurism
