Journal of Sleep Research bülteninde yayımlanan bir makalede araştırmacılar, İngiltere’de yaşayan yarım milyon orta yaşlı katılımcıdan elde edilen verileri nasıl incelediklerini ortaya çıkarıyorlar. Katılımcılara, gece uykuya dalmakta zorlanıp zorlanmadıkları veya gecenin bir yarısı uyanıp uyanmadıkları sorulmuş.
Raporda sık sık uyku sorunu yaşayan kişilerin, uyku sorunu yaşamayan kişilere kıyasla daha yüksek erken ölüm tehlikesi taşıdığı bulunmuş. Bu ciddi sonuçlar, Tip 2 diyabeti bulunan kişilerde daha belirgin durumdaymış: Dokuz yıl süren araştırmada bu kişilerin, diyabeti veya uyku bozuklukları bulunmayan kişilere göre herhangi bir sebepten ölme ihtimallerinin yüzde 87 daha yüksek olduğu bulunmuş.
Çalışmada ayrıca diyabet ve uyku sorunu yaşayan kişilerin, diyabeti olan fakat sık uyku bozukluğu yaşamayan kişilere kıyasla bu dönemde yüzde 12 daha yüksek ölüm tehlikesi geçirdiği bulunmuş.
Çalışmanın birinci yazarı ve Surrey Üniversitesi’nde kronobiyoloji profesörü olan Malcolm von Schantz, şöyle aktarıyor: “Yetersiz uyku ve bozuk sağlık arasında kuvvetli bir bağlantı olduğunu bilsek de, yeni araştırma bu sorunu daha keskin bir biçimde açıklığa kavuşturuyor.”
“Katılımcılar çalışmaya alındığı zaman sorulan sorularda, uykusuzluk ve diğer uyku bozuklukları (uyku apnesi gibi) arasında pek bir ayrım yapılmamıştı. Ancak yine de, pratik bir bakış açısından bakıldığında bunun önemi yok. Doktorlar, uyku sorunlarını diğer tehlike unsurları kadar ciddiye almalı ve hastalarıyla beraber genel tehlike seviyesini azaltıp yatıştırmaya çalışmalı.”
Makalenin eş yazarı ve Northwestern Üniversitesi’nde çalışan profesör Kristen Knutson şöyle söylüyor: “Diyabet başlı başına, ölüm tehlikesinin yüzde 67 artmasıyla bağlantılı. Fakat diyabetli katılımcılardaki ölüm oranının sık uyku sorunlarıyla birleşmesi, oranı yüzde 87’ye çıkarıyor. Diğer bir ifadeyle, diyabetli insanları tedavi eden doktorların uyku bozukluklarını da araştırması ve uygun olduğu zaman tedavi seçeneklerini düşünmesi özel önem taşıyor.”
Surrey Üniversitesi. Ç: O.
