Müziğin farklı yönlerinin vücudu nasıl etkilediğini bulmak isteyen araştırmacılar, bir elektronik müzik konserini laboratuvar çalışmasına çevirmişler. Hoparlörlere duyulamayacak kadar düşük seviyelerde bass verip kalabalığın hareketlerini takip eden bilim insanları, çok düşük frekanslı bass verildiğinde insanların yüzde 11,8 daha fazla dans ettiğini keşfetmişler. Çalışma iki gün önce Current Biology bülteninde yayımlandı.
McMaster Üniversitesinde çalışan sinirbilimci ve makale birinci yazarı Daniel Cameron, “Ben davulcu eğitim gördüm, araştırma kariyerimin büyük bir bölümü de müziğin ritmik yönlerine ve bunların bizi nasıl hareket ettirdiğine odaklı” diyor. “Müzik biyolojik açıdan ilginç bir olgu. Ürememizi sağlamıyor, karnımızı doyurmuyor, bize sığınak olmuyor. Peki insanlar onu neden seviyor ve neden onunla hareket etmek istiyor?”
Cameron, benzersiz bir araştırma amfisinde yürütülen canlı performanslar ile bilimi birbirine bağlayan MacMaster LIVELab’da araştırma yürütüyor. Laboratuvarda 3 boyutlu hareket yakalama sistemi, çeşitli konser ortamlarını canlandırabilen bir Meyer ses sistemi ve insan kulağının tespit edemeyeceği kadar düşük frekanslar üretebilen zenginleştirilmiş hoparlörler bulunuyor.
Dokunma duyusuyla hissedilen titreşimler ile iç kulak ve beyin arasındaki etkileşimler, motor sistemle yakın bağlantılar taşıyor. Araştırmacılar müzik ve hareket arasındaki nörolojik bağlantıda bu fiziksel süreçlerin iş başında olduğunu düşünüyor. Düşük frekansları yakalayabilen bu anatomi “ritmik müzik” algısını, içten doğan hareketi ve ritim algısını etkileyebiliyor.
Kaynak: Cell Press. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
