Araştırmacılar Nesli Tükenmiş Olan Bir Memeli Türü Keşfetti

Londra’daki ​Doğal Tarih Müzesi​ ve ​Batı Avustralya Müzesi’ndeki araştırmacılar, nesli tükenmiş olan bir ​domuz ayaklı keseli​si türü keşfetti.

Bu memelilerin​ en ufak otçul memeliler arasında olduğuna ​inanılıyor. Memelinin​ boyutlarına rağmen, hızı oldukça dikkat ​çekici​.

Yeni domuz ayaklı keselisi türü, dünya çapındaki müzelerde ​bulunan​ 29 numune üzerinde gerçekleştirilen araştırmalar sırasında keşfedildi. Bilim insanları, tüm numunelerin aynı türe ​(Chaeropus ecaudatus)​ ait olduğunu düşünmüştü. Araştırmacılar; geleneksel morfoloji kombinasyonları, morfometri, paleontoloji ve moleküler filogenetik kullanarak iki ayrı tür bulunduğunu keşfetti. Ayrıca ​bu canlıya ait​ olan ​DNA​ numuneleri, ​1946 yılında ​Sir Thomas Mitchell​ ​tarafından toplanmış ve ​hem morfolojik, hem de genetik olarak iki farklı tür olduğu onaylanmış.

İlk tanımlanan ​bu domuz ayaklı keselisi ​türü, kurak bölgelere adapte ​olmuş​ ve ayrıca ​keseli tavşan​lar ​ile​ diğer ​keseli porsuğumsu​larla birlikte​ 20 milyon yıl önce ​evrimleşmiş​.

Domuz ayaklı keseli​lerin ​cinsi​ ​Chaeropus​. Bu cins, ​keseli porsuğumsular ​takımına​ ait.

Bu canlıları diğer memelilerden ayıran en önemli ​özellik​ ise iki ayakları üzerinde hareket edebilmeleri.

Boyutları yaklaşık 23-26 cm aralığında. Ön ayaklarında sadece iki parmağı var ve bunlar toynaklaşmış durumda. ​Bu canlılar,​ arka ayaklarında ise sadece dördüncü parmağı ile ​yürüyordu​.

İsimlerini;​ ön ayaklarının, bir ​çift toynaklı​ familyası olan​ Domuzgiller ​türlerinin ayaklarına benzemesinden ​almışlar. Postunun rengi​,​ gri ila kavuniçi-kahverengi arasında değişiyor. Burnu ​ise​ tüm ​keseli porsuğumsu​larda olduğu gibi uzundu ve uzun kulakları ​da​ ​keseli tavşan​ınkine benziyordu. Vücut ​uzunluğu​ 25 cm civarında, ​kuyruğu​ ise 10 – 15 cm uzunluğundaydı. Domuz ayaklı keseli​si,​ Avustralya’nın ​bütün güney bölümünde​ yaygındı.

Domuz ayaklı keseli​ler, çölümsü bölgelerin yanında​,​ çalılık ile kaplı bölgelerde de yaşardı. Diğer​ keseli porsuğumsu​lar kadar gece aktif olmadıkları tahmin ​ediliyor​. Uyumak için​,​ ot ile döşedikleri yassı bir kuyu kazıyorlardı. Diğer ilginç olan bir ​yanları da​, ilerleme ​yöntemleriydi​: Besin ararken​,​ tavşan ​gibi hoplayarak ​ilerliyorlardı​ ama bir tehlikeden kaçarken​ at gibi koşarak ​(galop)​  büyük süratlere ​ulaşabilir​lerdi. Ayrıca daima yalnız yaşarlardı.

Sindirim ​sistemleri​ ​ile ​diş​lerinin biçimi, bitkisel beslenmiş ​olduklarını gösteriyor​. Güçlü koku alma duyuları ile buldukları besinleri​,​ ön ​ayaklarıyla kazarak yerden çıkarırlardı. ​Avustralya​’nın yerlileri ​(aborjinler),​ bitkisel beslenmenin yanında karınca ve termit ​de​ yediklerini ​anlatıyorlar​.

12 günlük bir ​gebelik​ sonrası​,​ 2 – 4 yavru dünyaya geliyordu ​ve​ bu yavrular​,​ ilk 50 günü annelerinin ​kese​sinde geçiriyordu. Girişi arkaya doğru olan ​kese​nin içinde 8 ​meme ​bulunuyordu​.​

Phys