Maryland Üniversitesinde çalışan böcekbilimcilerin yeni araştırması, kontrollü bir laboratuvar ortamında tutulan bireysel bal arılarının 1970’lere göre %50 daha kısa yaşadığını gösteriyor. Bilim insanları günümüzde kısalan yaşam sürelerinin etkilerini modellediğinde, sonuçların Amerikalı arıcıların artan koloni kaybı ve azalan bal üretiminde gördüğü onlarca yıllık gidişatlarla uyum sergilediğini keşfetmiş.
Arı kolonileri doğal olarak yaşlanıp yok olduğundan, koloni firesi arıcılık faaliyetinde kabul edilen bir etmen. Fakat ABD’li arıcılar, geride bıraktığımız on yıl içerisinde yüksek oranlarda kayıp olduğunu bildirmiş. Bu durum, faaliyetlerin devam etmesi yenilenmesi gereken koloni miktarının arttığı anlamına geliyor. Sorunun sebebini anlamak isteyen araştırmacılar çevresel baskılara, hastalıklara, parazitlere, böcek ilaçlarına maruz kalmaya ve beslenmeye odaklanmış.
Dün Scientific Reports bülteninde yayımlanan yeni araştırmada, bal arılarının ömründe gözlenen bu genel azalmanın çevresel baskılardan bağımsız olabileceği ve arıcılık endüstrisinde karşılaşılan bu geniş çaplı eğilimleri etkileyen unsurun genetik olabileceği ilk defa gösteriliyor.
Yazar: Kimbra Cutlip/Maryland Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
