İki nokta arasındaki en kısa mesafenin düz bir hat olduğunu herkes bilir. Fakat şehrin sokaklarında yürüdüğünüzde, düz bir hat mümkün olmayabilir. Bu durumda hangi yoldan gideceğinize nasıl karar veriyorsunuz?
Massachusetts Teknoloji Enstitüsünde (MIT) yürütülen yeni bir çalışmada, beyinlerimizin aslında yayan giderken “en kısa güzergâh”ı hesaplamaya uygun olmadığı öne sürülüyor. Gündelik hayatlarına devam eden 14.000’den fazla kişiye ait bir veri dizisini inceleyen araştırmacılar, yayaların aslında hedeflerine en doğrudan şekilde bakan güzergâhları tercih ediyor gibi göründüğünü keşfetmişler; bu güzergâhlar daha uzun çıksa bile… Araştırmacılar bunu “en keskin güzergâh” şeklinde adlandırmış.
Yöney tabanlı sefer şeklinde bilinen bu strateji, böceklerden primatlara kadar pek çok tür üzerinde yürütülen hayvan çalışmalarında da görülmüş. Araştırma takımı, gerçekte en kısa güzergâhı hesaplamaktan daha düşük beyin gücü gerektiren yöney tabanlı seferin, beynin diğer işlere daha fazla güç ayırmasını sağlamak üzere evrimleşmiş olabileceğini düşünüyor.
MIT Şehir Çalışmaları ve Planlama bölümünde şehir teknolojileri profesörü ve Algılanabilir Şehir Laboratuvarının müdürü olan Carlo Ratti, “Görünüşe göre, beynimizdeki hesaplama gücünün başka şeyler için kullanılmasına olanak sağlayan bir ödünleşim bulunuyor” diyor. “30.000 yıl önce bu bir aslanla karşılaşmaktan kaçınmak iken, günümüzde ise çok tehlikeli bir cipten kaçınmak. Yöney tabanlı sefer, en kısa güzergâhı oluşturmuyor ancak en kısa güzergâha yeterince yakın ve hesaplaması da çok basit.”
Ratti, dün Nature Computational Science bülteninde yayımlanan çalışmanın eş yazarı.
Kaynak: Massachusetts Teknoloji Enstitüsü. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
