Ağaçlar Güneş ışınlarından aldıkları enerjiyi kullanarak karbondioksit ve suyu glikoza çevirip enerji üretir. Bu tepkime nedeniyle de oksijen yayarlar. Tüm bitkiler gibi ağaçlar da ürettikleri bu glikozu tekrar enerjiye çevirerek, metabolizmik faaliyetlerini yürütmek üzere oksijen tüketirler. 24 saatlik bir sürece bakıldığında, tükettikleri oksijenden daha fazlasını üretirler.
Fotosentez sonucunda bir molekül glikoz üretebilmek için altı molekül karbondiokside ihtiyaç vardır. Bu tepkime sonucunda dışarıya yayılan oksijen miktarı da altı moleküldür. Bir glikoz molekülünde altı karbon atomu yer alır. Bu durum, ağaca eklenen her karbon molekülü için bir molekül oksijenin doğaya salınması anlamına gelir. Yetişkin bir çınar ağacı, kökleri ve yaprakları da dahil edildiğinde iki ton ağırlığa ulaşabilir ve on iki metrelik uzunluğa ulaşabilir. Eğer her yıl %5 oranında büyürse, 100 kg odun üretir ki bunun da yaklaşık 38 kilogramı karbondan oluşur. Atomların molekül ağırlıkları göz önünde bulundurulduğunda, bu ağacın bir yılda 100 kg oksijeni doğaya salacağı sonucuna ulaşabiliriz.
Gelelim denklemin son ayağına… Bir insan yılda ortalama dokuz buçuk ton hava solur fakat ağırlık olarak bu havanın yalnızca yüzde 23’ü oksijendir. Üstelik her nefeste bu oksijenin tamamını değil; yaklaşık üçte birini kullanabiliriz. Buradan yola çıkıldığında, bir insanın yılda yaklaşık 740 kg oksijen soluduğu ortaya çıkar. Dolayısıyla bir insana oksijen sağlamak için, 7-8 ağacın gerektiği sonucuna ulaşırız.
Popular Science Türkiye arşivinden.
