Paranoyak olmanız, gerçekte herkesin sizin öldürmeye çalışmadığı anlamına gelmez.
Yırtıcılara karşı bir takım doğal savunma yöntemleri barındıran yer sincapları, böylelikle tehditleri tanımlayıp diğerlerini siper almaya koşmaları için uyarmak üzere bir erken uyarı sistemine bel bağlıyorlar.
Fakat Afrika kıyılarında bulunan yer sincapları, diğerleri yiyecek ararken kendileri sırayla gözetleme yapan mirketlerden farklı olarak hep beraber nöbet tutuyor. Behavioral Ecology and Sociobiology bülteninde yayımlanan yeni bir çalışmaya göre bu davranış, eşgüdümlü ihtiyat şeklinde adlandırılıyor.
Cincinnati Üniversitesinde doktora sonrası araştırma görevlisi olan baş yazar Annemarie van der Marel, üç yılını Barbary yer sincaplarını inceleyerek geçirmiş. Bu sincaplar, Afrika anakarasında yer alan Fas’tan Kanarya Adaları’na getirilen işgalci bir tür. Badem gözlü, şeritli kürklü ve gür kuyruklu bu kemirgenler, koloniler halinde yaşayıp diğer yer sincapları gibi tünellerden meydana gelen bir yer altı ağında saklanıyor.
“Sevimli hayvanlar. İnsanlar bunları evcil hayvan şeklinde besliyor. 1965’te de Kanarya Adaları’na bu şekilde girmişler” diyor van der Marel.
“Sosyal olup olmadıklarına ve neden sosyal olduklarına baktım. Avlanmaktan kaçınma ve hayatta kalma şanslarını artırma stratejilerini araştırmaya başladım. Bu türün eşgüdümlü ihtiyatı sorusuna da bu şekilde ulaştım” diyor.
Van der Madel, kangurular ve yaban domuzu gibi av hayvanlarının da güvende kalmak için eşgüdümlü ihtiyat davranışını kullandığını söylüyor.
İspanya Doğal Ürünler ve Tarım Biyolojisi Enstitüsünde araştırmacı olan eş yazar Marta Lopez Darias, bu eşgüdümlü davranışın aynı savunma mekanizmasını kullanan diğer türlerde yapılan gözlemlere benzer şekilde, grup boyutuyla beraber artış gösterdiğini söylüyor.
Yazar: Michael Miller/Cincinnati Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
