Elde edilen bulgular, bir nesilde gerçekleşen bir şeyin (beslenme şekli, toksinlere maruz kalma, travma, korku vs.), gelecek nesillerde kalıcı etkiler oluşturabileceğini gösteriyor. Bilim insanları bu etkilerin, çevreye tepki olarak meydana gelen epigenetik değişimlerden kaynaklandığını ve genom ya da DNA dizilimini değiştirmeden genleri kapatıp açtığını düşünüyor.
Fakat bu değişimlerin nesilden nesile nasıl geçtiği anlaşılmış değil. Bunun bir sebebi de, söz konusu olguyu incelemeyi sağlayan basit bir yöntemin olmaması. Maryland Üniversitesi’nde çalışan araştırmacıların yürüttüğü yeni bir çalışma, yaşanılan olayların bir hayvanın biyolojisinde nasıl katılımsal değişimlere sebep olabildiğini ortaya çıkarabilecek potansiyel bir araç sunuyor. Yuvarlak solucanları eşleştiren araştırmacılar, 300 nesilden fazla süren kalıcı epigenetik değişimler meydana getirmişler. Araştırma dün Nature Communications bülteninde yayımlandı.
MÜ’de hücre biyolojisi ve moleküler genetik yardımcı profesörü olan eş yazar Antony Jose, “Katılımsal epigenetiğe büyük bir ilgi var” diyor. “Fakat net cevaplar elde etmek zor. Mesela ben bugün belli bir şekilde beslenirsem, bu benim çocuğumu, torunumu ve sonraki nesilleri nasıl etkileyecek? Kimse bilmiyor çünkü pek çok farklı değişken bulunuyor. Fakat biz, eşleşme yoluyla tek bir geni birden fazla nesil boyunca kapatmayı sağlayan çok basit bir yöntem bulduk. Üstelik bu yöntem, söz konusu sabit epigenetik değişimlerin nasıl meydana geldiğini incelemede devasa bir fırsat sunuyor.”
Yeni çalışmada Jose ve takımı, yuvarlak kurtları eşleştirirken bazı eşleşmelerin soyda epigenetik değişimlere yol açtığını ve bu değişimlerin, bilim insanları eşleştirmeye devam ettiği sürece nesilden nesile geçtiğini keşfetmiş. Bu keşif, epigenetik değişimlerin gelecek nesillere nasıl aktarıldığını ve hangi özelliklerin, genleri kalıcı epigenetik değişimlere karşı savunmasız hale getirdiğini araştırmayı sağlayacak.
Maryland Üniversitesi. Ç: O.
Aslı aslına, nesli nesline, huu