Dünya’daki buzulların hareket ve kalınlığını ölçmek için tasarlanan ilk atlas, Dünya’nın buz tutmuş tatlı su kaynaklarına yönelik daha net fakat karışık bir tablo sunuyor.
Dartmouth College üniversitesi ve Fransa Çevresel Yerbilimleri Enstitüsünde (IGE) çalışan bilim insanlarının geçtiğimiz hafta Nature Geoscience bülteninde yayımlanan küresel çaplı araştırmalarında, 250 bini aşkın dağ buzulunun sürat ve derinliği ölçülmüş. Küresel buzul hacmine dönük önceki tahminlerin yeniden gözden geçirildiği araştırmada, deniz seviyesinin yükselmesine sebep olacak buz miktarının %20 daha düşük olduğu ileri sürülüyor.
Elde edilen bulgular, dünya çapında içme, enerji üretimi, tarım ve diğer amaçlar için kullanılacak su miktarına yönelik önemli sonuçlar barındırıyor. Çalışmanın sonuçları, iklim değişiminin yön verdiği ve dünya çapındaki nüfusları etkilemesi beklenen deniz seviyesindeki yükselişlere dönük yansıtımları da değiştirebilir.
IGE’de doktora sonrası araştırma görevlisi ve yeni çalışmanın baş yazarı olan Romain Millan, “Buzulların ne kadar buz depoladığının bulunması, iklim değişiminin toplum üzerindeki etkilerini tahmin etmede önemli bir adım” diyor. “Bu bilgiyle beraber, en büyük buzul su haznelerinin boyutunu ve daha düşük miktarda buzulun yer aldığı bir dünyaya nasıl yanıt vereceğimizi öğrenmeye daha da yaklaşacağız.”
Dartmouth’da dünya bilimleri profesörü ve çalışmanın eş yazarı olan Mathieu Morlighem, “Buz miktarının daha düşük olduğunun keşfedilmesi, dünya çapındaki milyonlarca kişi için önemli sonuçlar doğuracak” diyor. “Fakat bu araştırmayla bile, söz konusu buzullarda gerçekte ne kadar su bulunduğunu mükemmel şekilde bilmiyoruz.”
Yeni atlas, Dünya’daki buzulların %98’ini kapsıyor. Çalışmaya göre buzulların çoğu, önceki araştırmalarda tahmin edilenlerden daha sığ seviyede. Buzulların Grönland ve Antarktika’nın dış yüzeyleriyle birlikte ikişer defa hesaplanması da önceki veri setlerine kuşku düşürmüş.
Araştırmada bazı bölgelerde daha düşük miktarda buzul yer alırken, diğerlerinde daha fazla buzul olduğu bulunmuş. Genel sonuç ise dünya genelinde düşünülenden daha düşük miktarda buz bulunduğunu gösteriyor.
Araştırmacılar, Güney Amerika’nın tropikal And Dağları’nda yüzde 25 kadar daha düşük buz bulunduğunu keşfetmiş. Bu durum, milyonlarca kişinin gündelik yaşamlarında bel bağladığı bir bölgede %23’e kadar daha düşük miktarda tatlı su depolandığı anlamına geliyor. Tatlı suyun bu kadar azalmış olması, ABD’nin Kaliforniya eyaletinin üçüncü en büyük gölü Mono Gölü’nün tamamen kurumasına eş değer.
Bunun aksine Asya’daki Himalaya Dağları, önceki tahminlere göre üçte biri aşkın fazladan buz barındırıyor. Sonuçlar bölgede %37 kadar fazla su kaynağı olabilebileceğini akla getirse de, kıtanın buzulları hızlı biçimde eriyor.
Yazar: David Hirsch/Dartmouht College. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
