Evrenin ne kadar hızlı genişlediğini belirlemek, evrensel kaderimizi anlamanın anahtarını taşıyor. Fakat elde edilen daha hassas veriler, bizi bir çıkmaza götürüyor: Yerel evrenimiz içerisindeki ölçümlere dayanan tahminler, 13,8 milyar yıl önceki Büyük Patlama’dan kısa süre sonrasına ait dönemden yapılan çıkarımlar ile uyuşmuyor.
Yerel genişleme hızına yönelik yeni bir tahmin (Hubble sabiti veya H0) ise bu uyuşmazlığı pekiştiriyor.
Evrensel uzaklıkların ölçümünde nispeten yeni ve muhtemelen daha hassas bir yöntem kullanan gökbilimciler, yapılan diğer üç iyi tahminin ortasında (Tip Ia süpernovalardan yapılan altın standart tahmin de dahil) bir değer hesaplamışlar: 2,5 km/saniye/Mpc’lik bir hata payıyla, megaparsek başına saniyede 73,3 kilometre. Bu durum ise evrenin, Dünya’ya olan her megaparsek uzaklık (3,3 milyon ışık yılı veya 3 milyar trilyon kilometre) başına saniyede 73,3 ±2,5 kilometre fazladan genişlediği anlamına geliyor. Diğer üç yöntemin ortalaması ise 73,5 ±1,5 km/saniye/Mpc.
Kozmik mikrodalga arka plan ışımasındaki dalgalanmaların ve bundan bağımsız evrenin ilk zamanlarındaki normal madde yoğunluğundaki dalgalanmaların (akustik baryon salınımları) hızına bağlı yapılan yerel genişleme tahminleri ise çok farklı bir cevap sunuyor: 67,4 ±0,5 km/saniye/Mpc.
Yeni yöntemde dev elips galaksilerin içerisinde bulunan ortalama yıldız parlaklığı, uzaklık basamağındaki bir merdiven şeklinde kullanılıyor.
Yazar: Robert Sanders/Berkeley – California Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
