Bu pek çok sorunu çözebilir.
Hindistan’daki kimyasal bir tesis, dünyada ilk kez karbon salımlarını yakalayan ve bunları kabartma tozuna dönüştüren yeni bir sistemi çalıştırdı.
Endüstriyel liman şehri Tuticorin’da bulunan Tuticorin Alkali Kimyasalları isimli tesis, yıllık olarak yaklaşık 60.000 ton CO2 salımını kabartma tozuna ve diğer kimyasallara dönüştürmeyi umuyor; üstelik işlemin ardındaki bilim insanları, yöntemin nihayetinde kömürden kaynaklanan küresel salımların yüzde 10’una kadarını yakalamak ve dönüştürmek için kullanılabileceğini söylüyor.
Karbon yakalama teknolojisi yeni bir şey olmasa da, Tuticorin tesisatı hakkında göze çarpan şey, bunun hükümet desteği olmadan çalışıyor olması; bu durum, araştırmacıların, ticari olarak diğer tesis ve endüstrilere yayılma potansiyeline sahip olabilen kazançlı ve kullanışlı bir yapı geliştirdiklerini öne sürüyor.
Tesisin yönetim müdürü Ramachadran Gopalan, BBC’ye şöyle konuşuyor: “Ben bir iş adamıyım. Gezegeni kurtarmayı hiç düşünmedim.”
“Güvenilir bir CO2 akışına ihtiyacım vardı ve bu, onu elde etmenin en iyi yolu.”
Yeni yöntemin mucitleri olan Londra merkezli Carbon Clean Çözümleri, İngiltereli bir girişimci desteği tasarısından mali durum aldıktan sonra sistemi geliştirmiş. İşlemleri, CO2 moleküllerini süzmek için patentli bir kimyasal kullanıyor.
Tuticorin düzeninde tesis, çeşitli kimyasal üretim süreçlerine güç sağlayan buharı üretmek için kömür yakan bir yakıcı işletiyor. Carbon Clean’ın kimyasalını içeren bir duman, yakıcının bacasındaki CO2 salımlarını ayırıyor ve sonra tuz ve amonyak ile birlikte bir karışım odasına gönderiyor.
Nihâi ürün daha sonra kabartma tozu (sodyum bikarbonat) veya cam üretimi, deterjanlar, dezenfektanlar ve tatlandırıcılar gibi şeylerde kullanmak amacıyla bir dizi diğer ürünü üretmek için kullanılabiliyor.
Genel olarak CO2 moleküllerini baca gazından ayırma fikri yeni bir şey olmayabilir, fakat bu yapının ardındaki takım, kendi süzgeç kimyasallarının, bilim insanlarının daha önce kullanmış olduğu amin bileşimlerinden daha verimli olduğunu ve çalışmak için daha az enerjiye ihtiyaç duyduğunu söylüyor.
CEO Aniruddha Sharma’ya göre şirketin yaklaşımı, kendisini geliştirirken mütevazi, düşük tehlikeli girişimler ile ortaklık kurarak, gerçekçi şekilde düşünmek; ayrıca kendisi, aynı taktiğin karbon yakalama endüstrisi tarafından tümüyle uygulanması gerektiğini söylüyor.
Sharma, The Guardian gazetesinden Roger Harrabin’e şöyle söylüyor: “Karbon yakalama fikirleri, şimdiye kadar çoğunlukla büyük projelere baktı ve bunlara para sağlamak çok pahalı olduğu için tehlike çok yüksekti.”
“Bizler, teknolojiyi tamamen normal bir ticaret seçeneği haline getirerek, tehlikeyi ortadan kaldıran küçük ölçekli tesisler kurmak istiyoruz.”
Bu yapının sahip olduğu ilgi uyandıran diğer bir taraf da, karbonu kullanışsız, hareketsiz bir durumda depolamak yerine, aslında onunla olumlu bir şey (yeni kimyasallar ve ürünler üreterek) yapıyor olması.
Bu ayrım, karbon yakalama ve depolama (CCS) arasındaki farkı oluşturuyor ve buna karbon yakalama ve kullanma (CCU) deniyor.
Ayrıca, karbon yakalama yapılarını inşa etmeyi kapsayan masraflar göz önüne alındığında, bir yan ürünü satma yeteneği, bu teknolojiyi büyük resimde ekonomik olarak geçerli yapmakta inanılmaz derecede önemli olabilir.
İngiltere hükümetinin karbon yakalama danışma grubunun müdürü olan Lord Ronald Oxburgh, BBC’ye şöyle söylüyor: “Fosil yakıtları yakmanın zararlı etkilerini azaltmak için yapabileceğimiz herşeyi yapmak zorundayız ve CO2’nin en azından bir kısmını kullanışlı ürünlere dönüştürme konusunda yeni yolların bulunuyor olması harika bir haber.”
ScienceAlert
