Bristol Üniversitesinde çalışan araştırmacılar, hızlı evrimin hiçbir yere gitmeyebileceğini keşfetmişler.
Bristol Üniversitesi Dünya Bilimleri Fakültesinde çalışan Dr. Jorge Herrera Flores ve meslektaşları, kertenkeleler ve akrabaları üzerinde yürütülen yeni bir çalışmada ‘yarışı yavaş ama istikrarlı olanın kazandığını’ keşfetmişler.
Araştırma takımı, Lepidosauria adı verilen bir grup olan kertenkeleler, yılanlar ve akrabalarını incelemiş. Günümüzde 10.000’den fazla türü bulunan lepidozorların yakın zamandaki başarısının büyük bir bölümü, uygun koşullardaki hızlı evrimin sonucundan kaynaklanıyor. Fakat her zaman böyle olmamış.
Herrera Flores şöyle açıklıyor: “Lepidozorlar, Mesozoik Dönem’in başlarında 250 milyon yıl önce ortaya çıkmış ve iki büyük gruba ayrılmış. Bir tarafta günümüzdeki kertenkeleler ve yılanlara giden pullular, diğer tarafta ise günümüzde Yeni Zelanda’da bulunan tek bir tür olan tuatara ile temsil edilen rhynchocephalia yer alıyor. Rhynchocephalia‘da yavaş evrim, pullularda ise hızlı evrim görmeyi ummuştuk fakat tam tersini gördük.”
Çalışmaya katkıda bulunan isimlerden Dr. Tom Stubbs, “Bu erken dönem sürüngenlerin vücut boyutundaki değişim hızını inceledik” diyor. “Özellikle deniz mozazorları gibi özel yaşam biçimleri olan bazı pullu gruplarının, Mesozoik dönemde hızlı evrimleştiğini keşfettik. Fakat rhynchocephalia‘lar, çok daha istikrarlı bir şekilde hızlı evrim geçirmiş.”
Çalışma, ünlü taşılbilimci George Gaylord Simpson’ın 1944 tarihli Evrimde Tempo ve Mod kitabında ortaya attığı iddialı bir öneriyi doğruluyor. Darwin’ci bir evrim çerçevesinde temel evrim kalıplarını inceleyen Simpson, hızlı evrimleşen pek çok türün hızla değişen ortamlara uyum sağlıyor olabilecek istikrarsız gruplara ait olduğunu gözlemlemiş.
Bulgular beş gün önce Paleontology bülteninde sunuldu.
Kaynak: Bristol Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
