İngiltere’den yayılan B1.1.7 UK varyantında görülenlere benzer SARS-CoV-2 mutasyonları, kronik enfeksiyon vakalarında ortaya çıkabilir. Bilim insanları uzun dönem uygulanan tedavinin, virüsün evrimleşmesi için çok sayıda fırsat sunabileceğini söylüyor.
Nature bülteninde yazan ve Cambridge Üniversitesi’nde çalışan bilim insanlarının önderlik ettiği bir araştırma takımı, plazma tedavisi uygulanan ve bağışıklığı baskılanmış bir hasta vakasında SARS-CoV-2’nin mutasyon geçirdiğini gözlemleyebildiklerini aktarıyor. Araştırmacılar özellikle, İngiltere’nin yeniden sıkı kapanma önlemleri almasına yol açan yeni virüs varyantında da görülen kilit bir mutasyonun ortaya çıkışını görmüşler. Fakat söz konusu varyantın bu hastadan kaynaklandığına dair herhangi bir şey öne sürülmüyor.
Virüsün Diken proteininin laboratuvarda oluşturulan yapay bir halini kullanan araştırma takımı, genetik kodunda meydana gelen belirli değişimlerin (B1.1.7 varyantında görülen mutasyon) virüsü daha yaygın olan varyanttan iki kat daha bulaşıcı hale getirdiğini göstermiş.
COVID-19’a sebep olan SARS-CoV-2 virüsü, bir betakoronavirüs. Virüsün RNA’sı (genetik kodu), bir dizi nükleotidden oluşuyor (kimyasal yapılar A, C, G ve U harfleriyle temsil ediliyor). Virüs kendini çoğalttıkça, bu kodlar yanlış yazılabiliyor ve mutasyon olarak bilinen hatalara yol açıyor. Koronavirüsler, yılda yaklaşık 23 nükleotid ikamesiyle birlikte nispeten makul bir mutasyon oranına sahip.
Cambridge Üniversitesi. Ç: O.
