Pek çok erkek kurbağa, eşleşmede başarı elde etmek için bir yerde oturuyor ve muhtemel eşlerine sesleniyor. Fakat bu durum, kalabalık bir kokteyl partisinde konuşan birini dinlemeye çalışan herkesin aşina olduğu önemli bir soruyu ortaya çıkarıyor: Bir dişi, diğer kurbağa türlerine ait seslerin de bulunduğu tüm o alakasız arka plan gürültüsü arasında kendi türüne ait bir erkeğin sesini nasıl duyuyor ve onu nasıl seçiyor? Bulgularını iki gün önce Current Biology bülteninde sunan araştırmacılar, kurbağaların bunu akciğerleri sayesinde yaptığını bulmuşlar. Bu akciğerler şiştiği zaman, kulak zarının belirli bir frekans aralığındaki çevresel gürültüye olan hassasiyetini azaltıyor ve eşlerin çağrılarına yoğunlaşmayı kolaylaştırıyormuş.
Minnesota St. Olaf Üniversitesi’nde çalışan baş yazar Norman Lee şöyle aktarıyor: “Esas itibarıyla bu akciğerler, kulak zarının gürültüye verdiği tepkiyi iptal ediyor; özellikle de, diğer birden fazla türe ait erkeğin de eş zamanlı biçimde çağrı yaptığı ahenksiz bir üreme ‘korosunda’ karşılaşılan gürültülerin bazılarına…”
Araştırmacılar kurbağa akciğerlerinin yaptığı şeye “tayfsal zıtlık geliştirme” adı verildiğini açıklıyor. Bunun sebebi ise akciğerin; bir erkeğin çağrı tayfındaki frekansların, bitişik frekanslardaki gürültüye göre öne çıkmasını sağlaması.
Twin Cities – Minnesota Üniversitesi’nde çalışan kıdemli yazar Mark Bee, “Bu durum, bazı duyma cihazlarında koklear implantlarında kullanılan tayfsal zıtlık geliştirmeye yönelik sinyal işleme algoritmalarına benziyor” diyor. “İnsanlarda bu algoritmalar, konuşma seslerinde mevcut olan frekansları yükseltmek veya ‘desteklemek’, konuşma seslerinde bunların arasında yer alan frekansları azaltmak veya ‘süzmek’ ya da her ikisini yapmak üzere tasarlanmış. Kurbağalarda ise akciğerlerin, erkeklerin eşleşme çağrılarındaki frekansların arasında oluşan frekansları azalttığı görülüyor. Bu durumun meydana geldiği fiziksel mekanizmanın, temel olarak gürültü önleyen kulaklıkların çalışma şekline benzediğini düşünüyoruz.”
Cell Basın. Ç: O.
