Dijital bir şefiniz olduğunu, istediğiniz şeyi pişirdiğini; yiyeceğin şeklini, dokusunu ve tadını sizin için değiştirebildiğini ve tüm bunları bir tuşa basarak yapabildiğinizi düşünün. Columbia Üniversitesinde çalışan mühendisler, tam da bunun üzerinde çalışıyormuş. Araştırmacılar pişirme için lazer, yiyecekleri birleştirmek için ise 3 boyutlu yazıcı teknolojisini kullanıyor.
Makine mühendisliği profesörü Hod Lipson’ın öncülüğünde ve Lipson’ın Yaratıcı Makineler Laboratuvarında çalışan “Dijital Yiyecek” takımı, tam özerk bir dijital şef yapıyor. Lipson’un grubu, 2007’den bu yana 3 boyutlu yazılmış yiyecekler geliştiriyor. Bilim insanları ve birkaç ticari şirketin araştırdığı yiyecek yazdırma işlemi, o zamandan beri gelişerek birden fazla içerikli yazdırmalara dönüşmüş.
Projeye önderlik eden ve Lipson’ın laboratuvarında doktora yapan Jonathan Blutinger, “Yazıcılar milimetre hassasiyetinde içerik oluşturabilse de, aynı çözünürlük derecesinde ısıtma yöntemi bulunmadığını fark ettik” diyor. “Pişirme, pek çok yiyecekte besin, tat, ve doku gelişimi yönünden gereklilik arz ediyor. Biz de lazerler ile söz konusu nitelikleri hassas biçimde kontrol etmenin yöntemini geliştirip geliştiremeyeceğimizi merak ettik.”
Ay başında Science of Food bülteninde yayımlanan yeni bir çalışmada araştırmacılar, örnek bir besin sistemi şeklinde kullandıkları bir tavuğu mavi ışığa (445 nm) ve kızılötesi ışığa (980 nm ve 10,6 μm) maruz bırakarak çeşitli pişirme yöntemlerini araştırmışlar. Bir test yatağı olarak tavuk örnekleri (3 mm kalınlığında ve 6,5 santimetrekare alanında) yazdıran araştırmacılar, lazerle ve tencerede pişirilen etler arasında derinlik, renk gelişimi, nem tutulumu ile tat farlılıklarının yer aldığı bir dizi parametreyi değerlendirmişler. Lazer ile pişirilen etin %50 daha az küçüldüğünü, iki kat daha fazla nem tuttuğunu ve geleneksel şekilde pişirilen ete göre benzer tat gelişimi sergilediğini keşfetmişler.
Yazar: Holly Evarts/Columbia Üniversitesi Mühendislik ve Uygulamalı Bilimler Fakültesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
