Kuzey Kutup Çemberi’nin çok yukarılarında, fildişi tacirlerinin ve bilim insanlarının eriyen topraklarda saklı nesli tükenmiş canlıları aramak için sıfırın altındaki sıcaklıklara göğüs gerdiği, Sibirya’ya bağlı uzak bir ada grubu bulunuyor.
Bu Liyakovski Adaları’nda, eşi görülmemiş bir bulgu ortaya çıktı: Mükemmel derecede korunmuş bir mağara ayısı; burnu, dişleri ve iç organları hâlâ yerli yerinde.
Bilim insanları, bu mağara ayısının 22.000 ila 39.500 yıl önce ölmüş olduğunu düşünüyor. Ursus spelaeus isimli bu tür, son Buzul Çağı sırasında yaşamış ve ardından 15.000 yıl önce yok olmuş.
Cesedi ilk önce ren geyiği çobanları keşfetmiş ve daha sonra Rusya’nın Yakutsk şehrindeki Kuzey Doğu Federal Üniversitesi’nde çalışan araştırmacılara haber vermişler.
KDFÜ’de araştırmacı olan Lena Grigorieva, Pazartesi günü bulgunun duyurulduğu bir basın bülteninde, “Bu, türünün ilk ve tek bulgusu; yumuşak dokularıyla beraber bütün bir ayı cesedi” diyor.
Bilim insanları, şimdiye kadar mağara ayılarının sadece iskeletlerini ortaya çıkarmışlar; bütünüyle bozulmamış bir örnek hiç bulunmamış.
Mağara ayıları, Avrupa ve Asya’nın büyük bölümü buzullarla kaplıyken dolaşıyor ve manzarayı mamutlarla, kılıç dişli kedilerle ve dev yer tembel hayvanlarıyla paylaşıyorlarmış.
Bu canlılar dev gibiymiş: Erkeklerin ağırlığı 1 tona kadar ulaşabiliyormuş; bu miktar, günümüzde yaşayan en büyük ayılardan 227 kg daha yüksek.
Greigorieva ve meslektaşları, şimdilik ayının yaşının tahminden ibaret olduğunu ve karbon tarihleme yöntemiyle daha kesin bir yaşın belirleneceğini söylüyor. Ayrıca, ceset üzerinde daha detaylı çalışmayı ve genetik bir analiz yürütmeyi umuyorlar.
Aylin Woodward & Lauren Frias/Business Insider. Ç: O.
