İlk kimyasalların evriminin matematiksel modeller kullanılarak oluşturulan robotlar sayesinde görebiliyoruz. Her bilim insanını, deneyin başlaması için bir başlangıç koşulu oluşturması gerekiyor. Bunu yaptıktan sonra ise geriye sadece binlerce nesil geçtikten sonra neler olduğunu izlemek kalıyor. Buna benzer bir deney daha yapıldı. Kim evrim ile oynamak istemez ki!
Anlatacağımız deney, benzeri olan eski deneylerden çok daha farklı çünkü bu deneyi gerçekleştiren bilim insanları gerekli koşulları en düşük seviyede tuttu. Glasgow Üniversitresi’ndeki ekip su bazlı bir solusyona yağ damlatarak işe başladı. Robot uygun olanları koruyup uygun olmayanları yok etmeye programlanmış olsa bile bu deney hiç bir biyolojik molekül içermeden başladı.
Damlatılan yağ molekülleri farklı yap molekülü kombinasyonlarından oluşuyordu: 1-oktanol, dietil ftalat, 1-pentanol, oktanoik asit ve dodesan. Bu farklı yağ “türleri”nin kendine has akıcılıkları, yoğunlukları, yüzey gerilimleri ve diğer özellikleri var. Yüzeydeki kimyasal etkileşimler bazen su üzerinde baloncuk oluşmasına bazen ise yağ moleküllerinin minik parçalara ayrılmasına yol açtı.
Robot ise bu moleküllerin nasıl davrandığını takip etti. Yeni yağ damlalarını, yani ana damlaların yavrularını, uygunluklarına göre değerlendirdi ve uygun olmayanları, yani yeterli hareket etmeyenleri yok etti. Tam 21 nesil sonra yağ damlalarının daha iyi bölündüğü, hareket ettiği ve titrediği görüldü.
Makalelerinde “ilerleyen zamanlarda bu tarz deneyler sonucunda evrimin gerçekleşmesi için minimum gerekliliğin ne olduğu bulunmaya çalışılacağını” söylüyor araştırmaları Nature Communications dergsinde yayınlanan araştırmacılar. Tek ihtiyacınız olan birazcık su ve birkaç damla yağ.
Not: Araştırma ile ilgili videoyu buradan izleyebilirsiniz. Fotoğraf makaleden alınmıştır, makaleyi ise buradan okuyabilirsiniz.
