Northwestern Üniversitesinde çalışan mühendisler, şimdiye kadar üretilen en küçük uzaktan kumandalı yürüyen robotu geliştirmişler. Robot, küçük ve sevimli bir Atlantik kaya yengeci biçiminde.
Sadece yarım milimetre genişliğinde olan bu küçük yengeçler bükülüyor, emekliyor, yürüyor, dönüyor ve hatta zıplıyor. Araştırmacılar ayrıca tırtılları, çekirgeleri ve böcekleri andıran milimetre boyutundaki robotlar da geliştirmiş. Araştırma şu an için keşif aşamasında olsa da; bilim insanları geliştirdikleri teknolojinin, robotik bilimini dar alanların içerisinde pratik görevler gerçekleştirebilen mikro boyutlu robotların gerçeğe dönüştürülmesine yaklaştırabileceğini düşünüyor.
Çalışma geçtiğimiz hafta Science Robotics bülteninde yayımlandı. Aynı araştırma takımı, geçtiğimiz Eylül ayında da şimdiye kadar insanlar tarafından geliştirilmiş en küçük uçan yapı olan kanatlı bir mikroçipi tanıtmıştı.
Deneysel çalışmaya öncülük eden John A. Rogers, “Robotik dalı, heyecan verici bir araştırma alanı” diyor. “Mikro ölçekli robotların geliştirilmesi ise akademik keşifler bakımından eğlenceli bir konu. Mikro robotları, küçük yapıları veya endüstri makinelerini tamir eden ya da montajlayan araçlar veya tıkalı atardamarları temizlemek, iç kanamaları durdurmak ya da kanserojen tümörleri ortadan kaldırmak için kullanılan cerrahi yardımcılar şeklinde düşünebilirsiniz; hepsi de asgari düzeyde girişimsel olan işlemler.”
Kuramsal çalışmaya öncülük eden Yonggang Huang ise şöyle aktarıyor: “Teknolojimiz, çeşitli kontrollü hareket yaklaşımlarını mümkün kılıyor ve saniyede vücut uzunluğunun yarısı kadarlık ortalama bir hızda yürüyebiliyor. Karasal robotlar için böylesine küçük ölçeklerde bunu başarmak çok zor.”
Bir pireden daha küçük olan yengeç, gücünü karmaşık donanımlardan, hidrolikten veya elektrikten almıyor. Bunun yerine, vücudunun elastik direncini kullanıyor. Araştırmacılar robotu yaparken, ısıtıldığında “hatırladığı” şekle dönüşen şekil hafızalı bir alaşım malzemesi kullanmış. Bu vakada ise bilim insanları, gövdesi boyunca yer alan farklı konumlara taramalı lazer ışın göndererek robotu hızla ısıtmışlar. İnce bir cam kaplaması ise soğuduğu esnada yapının ilgili kısmını elastik olarak eski haline döndürüyor.
Robot bir halden diğerine geçiş yaparken (şekil değiştirmiş halden hatırlanan hale ve tekrar geriye), hareket meydana getiriyor. Lazerin robotu uzaktan kontrol edip faaliyete geçirmesinin yanında, lazerin tarama yönü de robotun yürüme yönünü belirliyor. Örneğin soldan sağa tarama yapılması, robotun sağdan sola hareket etmesine sebep oluyor.
“Bu yapılar çok ufak olduğundan, soğuma hızı da çok yüksek” diye açıklıyor Rogers. “Aslında bu robotların boyutlarının küçültülmesi, daha hızlı gitmelerine olanak sağlıyor.”
Rogers ve Huang, bu kadar küçük bir böcek üretmek için sekiz yıl önce tanıştıkları bir yönteme başvurmuşlar: 3 boyutlu çocuk kitabından ilham alan bir montaj yönteminden.
Yazar: Amanda Morris/Northwestern Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
