Jura dağlarında yaklaşık 50 yıl önce nesillerinin tükendiği düşünülen Avrupa yaban kedileri, aradan geçen zaman içinde eski bölgelerinin bir kısmına yeniden yerleşmiş. Evcil kedilerin işgal ettiği bir bölgede meydana gelen bu diriliş, iki tür arasında gerçekleşen genetik geçişlerle el ele devam etmiş. Yabani ve evcil canlılar arasındaki bu melezlenmenin, yabani türlerin gen havuzunu tehlikeye attığı biliniyor. Evolutionary Applications bülteninde yayımlanan bir araştırmada Cenevre Üniversitesi’nde çalışan bir biyolog takımı, Zürih Üniversitesi ve Oxford Üniversitesi ile ortaklaşa bir şekilde bu iki tür arasındaki etkileşimleri modelleyerek İsviçre Jura’sındaki dağ bölgelerinde yaşayan yaban kedilerinin geleceğini tahmin ediyor. Bilim insanlarının modellediği farklı senaryolar; melezlenmenin, 200 ila 300 yıl içerisinde (evrimsel açıdan çok kısa bir zaman) yaban kedilerinde geri döndürülemez bir genetik değişim meydana getireceğini ve halihazırda İskoçya ile Macaristan’da görüldüğü gibi; bu kedileri evcil kuzenlerinden ayırt etmeyi imkansız hale dönüştüreceğini gösteriyor.
Avrupa yaban kedisi (Felis silvestris) veya orman kedisi bir zamanlar çok yaygın olsa da, 19’ncu ve 20’nci yüzyıllarda gerçekleşen yoğun avlanmaya ve doğal yaşam alanlarını azaltan devasa orman kayıplarına kurban gitmiş. Bu durum ise kedilerin, Avrupa’nın bazı bölgelerinde ortadan kaybolmasıyla sonuçlanmış. İsviçre’deki yaban kedilerinin fiilen yok olduğu düşünülmüş ve 1943’ten 1968’e kadarki 25 yılda hiç izleri bulunamamış. Hayvanı 1962’den beri koruyan federal bir kanun sayesinde yaban kedisi, özellikle evcil kediyle (Felis catus) yan yana yaşadığı Jura aralığındaki orman ve çayırlara yeniden yerleşmiş.
Cenevre Üniversitesi. Ç: O.
