Sadece bir hafta dayanacak kadar erzağı vardı. Fakat, yüzen ahşap bir kulübede denize sürüklenen Endonezyalı ergen, yakınından geçen bir yük gemisi tarafından kurtarılmadan önce, 49 gün boyunca bir şekilde hayatta kalmayı başardı.
Endonezya’nın Kuzey Sulavesi ilinde yaşayan Aldi Novel Adilang, üzerinde durduğu uzak bir balıkçılık kulübesinin demirleme yerinden kopması ve denize doğru 1.900 km’den fazla açılması sonucunda, korkunç bir okyanus yolculuğu geçirmiş.
Japonya’nın Osaka şehrindeki Endonezya başkonsolosluğunda görev yapan Fajar Firdaus, The Jakarta Post gazetesine şöyle konuşuyor: “Aldi, akıntıya kapıldığı zaman korktuğunu ve sık sık ağladığını söyledi”
“Ne zaman büyük bir gemi görse umutlandığını, fakat 10’dan fazla geminin yanından geçip gittiğini, hiçbirinin durmadığını veya kendisini görmediğini söyledi.”
Çeşitli kaynaklara göre 18 veya 19 yaşında olan Adilang’ın artık anlatacağı epey bir hikaye var. Haftalarca süren ve kurtulma ihtimali düşük olan bu zorlu sınav her ne kadar fevkalade olsa da, görünüşe göre genç adam, olağanüstü zorluk ve tecrite alışmış.
Göz kulak olmakla görevlendirildiği yüzer kulübe (rompong olarak adlandırılıyor) genelde Endonezya kıyılarından 125 kilometre öteye yerleştiriliyor ve ıssız bir yerde, tamamen tek başına yüzer halde duruyor.
Adilang, The Post gazetesinin “dünyadaki en ıssız işlerden biri” olarak nitelendirdiği ücra rompong‘ta günlerini ve gecelerini geçiriyor. Akşam üzeri ise, balıkları tuzağa çekmek amacıyla ışıkları yakıyor.
Adilang, bir seferde altı ay boyunca böyle yaparak, tecrit halinde yaşıyor. İnsanlarla iletişim kurmasının tek yolu bir telsiz ve her hafta erzak vermek için gelen birisi; birisi her hafta tutulan balıkları toplamak için geliyor ve çocuğun yiyeceğini, pişirme gazını, içme suyunu ve elektrik üretmek için kullandığı yakıtı yeniliyor.
Bunlar, o hafta iyi geçtiği zaman oluyor.
Kötü geçen bir haftada (rompongun demirleme ipinin iki ay önce koptuğu zamanki gibi), hiçbir ziyaret olmuyor ve güçlü esen rüzgarlar, Adilang’ın balık tutma kulübesini uzaktaki mavi ufka doğru götürüyor.
Adilang, AP’ye şöyle söylüyor: “Bir ay 18 gündür saldaydım. İlk haftadan sonra yiyeceğim bitti”
“Giysilerimi denizde ıslatmam ve sonra onları sıkıp suyu içmem gerekmişti.”
Denizde akıntıya kapıldığınız zaman, deniz suyu içmeyi erteleyen tek şey, eğer şanslıysanız ara sıra yağmur yağması olur.
Adilang’ın haftalık yemeği tükendiği zaman, okyanustan yakaladığı balıkları pişirmiş. Fakat sonra pişirme gazı da tükenmiş, bu yüzden Adilang ateş yakmak için rompongun ahşap iskeletinin parçalarını yakmaya başlamış.
Belli ki böyle bir yöntem sonsuza kadar devam edemezdi. Neyse ki öyle olması gerekmemiş.
Şans eseri, Panamalı dökme yük gemisi Arpeggio, 31 Ağustos’ta Guam sularında Adilang’ın güzergâhından geçmiş. Mürettebat, Adilang’ın küçük kulübesinin sürüklendiğini fark etmemiş olsa da, Adilang kendi radyosuyla onları çağırmayı başarmış.
Adilang kurtarılmış, kendisine yemek ve temiz giysiler verilmiş (saçı da kesilmiş), daha sonra ise Japonya’ya götürülmüş ve ardından, Endonezya’daki ailesiyle yeniden bir araya getirilmiş.
Şaşırtıcı biçimde, Adilang’ın demirleme ipi ilk defa kopmuyormuş.
Balık tutma kulübesi bundan önce iki kez akıntıya kapılmış fakat o olaylarda, işveren onu bulabilmiş ve kurtarmış. Bu sefer öyle olmamış.
“Annem ve babamı bir daha asla göremeyeceğimi düşünmüştüm” diyor Adilang AP’ye, “bu yüzden her gün dua ettim.”
Adilang bu konuyu ailesiyle tartıştıktan sonra (ve 16 yaşında çalışmaya başladığından beri, bir rompongta birbirinden ayrı şekilde üç defa akıntıya kapıldıktan sonra), işe geri dönmek istemediğine karar vermiş.
Bu durum, denize saçılmış durumdaki bu yüzen balıkçılık kapanlarından yaklaşık 50 tane işleten Adilang’ın eski işvereni için bir tane boş yer olduğu anlamına geliyor.
Sözleşmeler altı ay sürüyor. Adayların, bazen denizde kaybolma olaylarının da içinde yer aldığı zor koşullarda, kendi başlarına uzun saatler boyunca çalışma becerileri olduğunu göstermeleri gerekiyor.
Çalışanlara, ayda 130 ABD Doları ödeniyor.
ScienceAlert
