Yıllardır bilim insanları ilaç taşıyan nano parçacıklar üzerinde çalışıyorlar. Bu çalışmaların özellikle de kanserin tedavisi için bir umut ışığı olduğunu da biliyorlar. Ancak karşılaşılan en büyük problem, hastanın vücuduna enjekte edilen parçacıkların yine hastanın kendi bağışıklık sistemi hücreleri tarafından yok edilmesi. Kaliforniya’dan bir grup araştırmacı ise bu probleme bir çözüm getirdiklerini iddia ediyorlar ve bu iddialarını Nature dergisinde yayınladılar.
Nano parçacıklar metal ya da plastikten üretiliyor bu yüzden de vücut hemen onları tanıyor ve yok ediyor. Ekip ise bunu engellemek için antibiyotik içeren parçacıkları hastanın kendi hücreleri ile aynı kimyasal bileşime sahip hücre zarları ile kapladı. Bu zarda bulunan kimyasallar bağışıklık sistemi hücrelerine “beni yok etme” mesajı yollayarak nano parçacıkların devamlılığını sağlamış oldu.
Bu işlemin ardından, birçok antibiyotiğe dirençli olan MRSA bakterisine sahip farelere bu parçacıkların aktarılması aşamasına geçildi. Bunu da gerçekleştiren ekip farelerin dalaklarında ve karaciğerlerinde MRSA bakterisinin sayısında azalma olduğunu gözlemledi. Ayrıca bahsi geçen nano parçacıkların zarar görmüş damarları iyileştirme özelliğinin de olduğunu gözlemleyen ekip, bu yöntemi kemoterapi sonrası zarar görmüş atar damarların düzelmesi için de kullanabilecekleri sonucunda ulaştı.
Nano parçacıkları kaplama fikri elbette ki yeni değil. Singapurlu araştırmacılar tarafından yayınlanan bir diğer araştırmada da kaplama işi başarıya ulaşmış. Ancak bu araştırmayı farklı kılan, dalağın da işin içine girmesi. Çünkü çoğu parçacık dalak ve karaciğere geldiğinde yok oluyordu ve araştırmacılar bu bariyeri aşabileceklerini pek ummuyorlardı. Ekip bu denemelere yüksek memelilerde denemeye başlamayı umuyor. Son aşama ise tabii ki insan üzerinde denemek.
