B hücreleri, antikor üreten birer beyaz kan hücresi. Bu antikorlar veya imünoglobulinler, zararlı yabancı parçacıklara (virüsler veya hastalık yapan bakteriler gibi) bağlanarak onların vücut hücrelerini işgal ve enfekte etmesini önlüyor. Her bir B hücresi, her kilidin farklı bir anahtarı kabul etmesi gibi; hangi parçacıklara bağlanabileceğini belirleyen tekil bir B hücresi almacı (BCR) taşıyor. Vücutta, farklı almaçlara sahip milyonlarca B hücresi bulunuyor. Bu engin çeşitlilik, bu almaçları kodlayan genlerin yeniden düzenlenmesinden geliyor. Bu sayede her B hücresinin almacı biraz farklı oluyor ve tanınabilecek milyarlarca farklı zararlı molekül ihtimali ortaya çıkıyor. Bağırsak mikropları, bu B hücresi popülasyonlarının ve antikor üretiminin artışını tetikliyor. Fakat şimdiye kadar bunun rastgele bir süreç mi olduğu, yoksa bağırsak mikroplarındaki moleküllerin mi sonucu etkilediği bilinmiyormuş. Dün yayımlanan bir araştırmayla birlikte, rastgele olmadığı ortaya çıkmış.
Araştırmacılara göre bağırsaktaki mikroplar bağırsakta kalınca veya kana karışınca antikor repertuarı farklılık gösteriyor. Bu durum bağırsak mikroplarının, biz ciddi bir enfeksiyon kapmadan önce antikorların gelişimini yönlendirdiğini ve bu işlemin rastgele olmadığını gösteriyor. Fakat bağırsakta üretilen antikorların kapsamı, merkezi vücut dokularında üretilen antikorlara göre çok daha az.
Bern Üniversitesi. Ç: O.
