Dünya’nın ilk zamanları, vakit geçirmek bakımından iyi bir yer olmazdı.
İlk olarak Dünya, yaklaşık 4.5 milyar yıl önce yeni oluşmuş sıcak bir gezegendi. Ardından ise Theia adı verilen ve Mars boyutunda olan bir cisim Dünya’ya çarpmış, uzaya kocaman parçalar fırlatmış ve Dünya’nın binlerce dereceye kadar ısınmasına sebep olmuştu.
Sonrasında ise Güneş Sistemi, yaklaşık 4 milyar yıl önce Geç Ağır Bombardıman adı verilen bir dönemden geçmiş ve asteroitler, Güneş Sistemi’nin iç kısımlarındaki karasal gezegenleri mutlak surette yumruklamıştı. Dünya, bu saldırı altında sıcak kalmış ve yüzeyi erimişti.
Bu sırada Güneş, günümüzde olduğundan çok daha sönük ve soğuk olsa da korkunç çocukluk dönemine girmiş; uzayı şiddetli, güçlü patlamalar ve çılgın bir güneş rüzgarıyla kırbaçlıyordu. Dünya’nın bu koşullar altında atmosferini yeterince muhafaza ederek, yaşamın barınabileceği bir gezegene evrimleşmeyi başarması bir mucize.
Aslında bunun için (en azından kısmen) Theia’ya teşekkür edebiliriz. Dünya’dan kopardığı o büyük parçalar, sonrasında Ay’ı oluşturmuştu. Şimdiyse yeni bir araştırma, Ay’ın manyetik alanının Dünya’ya kalkan olup, onu Güneş’in öfkesinden korumuş olabileceğini gösteriyor.
Yeni çalışmanın baş yazarı ve NASA’da baş uzman olan fizikçi Jim Green şöyle söylüyor: “Görünüşe göre Ay, Dünya için güneş rüzgarına karşı önemli derecede koruyucu bir engel oluşturmuş ki bu durum, o zamanlarda Dünya’nın atmosferini koruması için çok önemliydi.”
Michelle Starr/ScienceAlert. Ç: O.
