İnsan beyni, hemen hemen gliyal hücre sayısı kadar nöron barındırıyor. Bunlar ise mikrogli, astrosit, NG2 gliyal hücreleri ve oligodentrositler olmak üzere dört ana gruba ayrılıyor. Oligodentrositler, temel olarak hücresel bir yalıtım bandı işlevi görüyor: Çoğunlukla yağ benzeri bileşenlerden meydana gelen ve elektriği iletmeyen uzun filizler oluşturuyorlar. Bunlar ise sinir hücrelerinin elektriksel sinyaller gönderdiği uzantılar olan aksonların etrafını sarıyor. Kısa devreleri önleyen bu durum, sinyal iletimini hızlandırıyor.
Diğer taraftan astrositler, sinir hücrelerini enerjiyle besliyor: Uzantıları yoluyla damarlar ile temasa geçiyor ve bunlardan glukoz emiyorlar. Ardından bunu, iki nöron arasında yer alan ve sinaps adı verilen arayüzeylere naklediyorlar. Bundan önce ise şekeri kısmen, enerji bakımından zengin olan diğer moleküllere çeviriyorlar. Bonn Üniversitesi Hücresel Sinirbilim Enstitüsü’nde çalışan Profesör Christian Steinhauser şöyle açıklıyor: “Artık oligodentrositlerin, bu bileşenlerin dağıtımında önemli bir rol oynadığını gösterdik. Görünüşe göre bu durum özellikle talamus adlı beyin bölgesinde geçerli.”
Bonn Üniversitesi. Ç: O.
