Uzak yıldızlara yolculuk etmek bir insanın ömrü süresince mümkün olacaksa, ışıktan daha hızlı itiş gücü sağlayan bir aracın bulunması gerekecek. Şimdiye kadar, Einstein’ın görelilik kuramına dayanan süperlüminal (ışıktan hızlı) taşınıma yönelik yapılan son araştırmalarda bile, negatif enerji yoğunluğu gibi ‘egzotik’ fiziksel niletikleri bulunan büyük miktarda kuramsal parçacık ve madde hali kullanılması gerekmiş. Bu türden maddeler ya şimdilik bulunamıyor, ya da geçerli miktarlarda üretilemiyorlar. Bunun aksine Götingen Üniversitesi’nde yürütülen yeni araştırmada, herhangi bir hızda yolculuk yapmayı sağlayabilecek pozitif enerjili kaynaklar kullanılarak oluşturulan hiper hızlı yeni bir ‘soliton’ sınıfıyla söz konusu problemin üstesinden geliniyor. Bu gelişme, geleneksel fizik kurallarına dayalı ışıktan hızlı yolculuğun mümkünatına yönelik tartışmayı yeniden alevlendiriyor. Araştırma, Classical and Quantum Gravity bülteninde yayımlandı.
Makalenin yazarlarından olan Dr. Erik Lentz, mevcut araştırmaları incelemiş ve önceki ‘warp sürüşü’ çalışmalarında boşluklar olduğunu keşfetmiş. Lentz buralarda, uzay zaman eğriliğinin ‘solitonlar’ halinde düzenlenmiş ve henüz keşfedilmemiş; fiziksel açıdan mümkün olmanın yanısıra bulmacayı çözme potansiyeli de olan biçimlerinin bulunduğunu fark etmiş. Bu bağlamda, gayri resmi olarak ‘warp baloncuğu’ şeklinde de adlandırılabilecek bir çözüm bulmuş. Bu çözüm ise şeklini koruyan ve sabit bir süratte ilerleyen sıkışık bir dalga biçiminde. Uzay zaman metriğindeki kaydırma vektörünün hiperbolik bir ilişkiye uyduğu, keşfedilmemiş soliton biçimlerinden Einstein denklemleri türeten Lentz; geleneksel enerji kaynaklarıyla bile çalışan, değişik uzay zaman geometrileri oluşabileceğini bulmuş. Esasında bir solitonda düzenlenen uzay zaman yapısının kullanıldığı yeni yöntem, ışıktan hızlı yolculuk çözümü sunuyor ve diğer araştırmalardan farklı olarak, sadece pozitif enerji yoğunlukları gerektiriyor. Hiçbir ‘egzotik’ negatif enerji yoğunluğu gerekmiyor.
Araştırmada kullanılan yöntemler, eğer yeterli miktarda enerji oluşturulabilirse en yakın yıldızımız olan Proxima Centauri’ye binlerce yıl yerine onlarca yılda yolculuk edip Dünya’ya geri gelmeyi sağlayabilir. Yani bir birey, ömrü süresince oraya gidip geri gelebilir. Mevcut roket teknolojisiyle, tek yönlü bir yolculuk yapmak 50.000 yıldan fazla sürer.
Götingen Üniversitesi. Ç: O.
