Yapılan yeni bir araştırmaya göre yavaş yürüyenlerin COVID-19 sebebiyle ölme ihtimali neredeyse dört kat; hastalığın daha şiddetli bir versiyonuna yakalanma tehlikeleri ise en az iki kat daha yüksek. Leicester Üniversitesi’nde çalışan Profesör Tom Yates’in önderliğinde İngiltere Ulusal Sağlık Araştırma Enstitüsü Leicester Biyomedikal Araştırma Merkezi’nde çalışan araştırmacıların yeni çalışması, 26 Şubat’ta International Journal of Obesity bülteninde yayımlandı.
İngiltere Biobank veri tabanına katılan orta yaşlı 412.596 kişi üzerinde yapılan araştırmada, vücut kitle endeksi (VKE) ile kişilerin kendi bildirdiği yürüme hızının, şiddetli COVID-19 kapma tehlikesi ve COVID-19 ölüm oranı arasındaki göreceli ilişkisi incelenmiş.
Yapılan analizde, normal kiloda olan ve yavaş yürüyen insanların; normal kiloda olan ve hızlı yürüyen kişilere kıyasla ağır COVID-19’a yakalanma ihtimallerinin neredeyse 2,5 kat daha yüksek olduğu; virüsten ölme ihtimallerinin ise 3,75 kat daha fazla olduğu bulunmuş.
Çalışmanın baş araştırmacısı ve Leicester Üniversitesi’nde fiziksel faaliyet, hareketsiz davranış ile sağlık profesörü olan Yates şöyle aktarıyor: “Obezlik ve zayıflığın, COVID-19 akıbeti bakımından tehlike oluşturan önemli etmenler olduklarını biliyoruz. Bu çalışmada ise yavaş yürüyenlerin, kiloları ne olursa olsun ağır COVID-19 geçirme tehlikelerinin çok daha yüksek olduğu ilk defa gösteriliyor”
“Salgın sağlık hizmetleri ve toplum üzerinde eşi görülmemiş baskılar oluşturmaya devam ederken, en yüksek tehlike altındaki bireylerin belirlenmesi ve bu kişilerin korunması amacıyla önleyici tedbirlerin alınması büyük önem taşıyor.”
Araştırmada elde edilen bir diğer önemli bulgu da, normal kiloda olup yavaş yürüyen kişilerin obez olup yavaş yürüyen kişilere kıyasla hem ağır COVID-19 geçirme, hem de COVID-19’dan ölme tehlikelerinin daha yüksek olması. Üstelik bu tehlike, normal kilolu yavaş yürüyenler ile obez yavaş yürüyenlerde aynı oranda yüksek.
Profesör Yates şöyle devam ediyor: “Hızlı yürüyen kişilerin kalp damar sağlığının genel olarak iyi olduğu gösterildi. Bu durum, virüs enfeksiyonu da dahil olmak üzere bu kişileri harici baskı unsurlarına karşı daha dirençli hale getiriyor. Fakat bu hipotez, henüz bulaşıcı hastalıklarda belirlenmiş değil”
“Geniş çaplı rutin veri tabanı çalışmalarında, obezlik ile zayıflığın COVID-19 akıbetiyle ilişkili olduğu bildirilmişse de; rutin klinik veri tabanlarında şu an fiziksel işlev ya da formda olmaya yönelik ölçüm verileri bulunmuyor.
“Benim görüşüme göre halk sağlığı ve araştırma konusunda yapılan gözlem çalışmalarında VKE’ye ek olarak, kişilerin kendi aktardığı yürüme hızları gibi fiziksel formdalık ölçümlerinin de COVID-19 akıbetlerindeki potansiyel risk göstergeleri şeklinde dahil edilmesi düşünülmeli; ki bunlar da nihayetinde, insanların hayatını kurtarabilecek daha iyi önleme yöntemlerini mümkün kılabilir.”
Araştırmacıların yürüttüğü analiz İngiltere ile sınırlıyken, sonuçlar salgının ilk dalgası sırasında değerlendirilmiş.
Leicester Üniversitesi. Ç: O.
