Zaman geçtikçe, bir anıdaki hangi bilgiler tutuluyor ve hangi bölümler kayboluyor? Bu sorular, yıllar boyunca pek çok bilimsel kurama yol açmış. Şimdiyse Glasgow ve Birmingham Üniversiteleri’nde çalışan bir araştırma takımı, bazı cevaplar sunmayı başarmış.
Geçen hafta Nature Communications bülteninde yayımlanan yeni çalışma, anılarımızın canlılıklarını ve detaylarını zamanla kaybettiğini, nihayetinde ise sadece konunun özünün korunduğunu gösteriyor. Dahası; yakın zaman önce yaşadığımız tecrübeleri sık sık hatırladığımız zaman, bu ‘anı özleştirme’ işlemine destek sağlıyoruz.
Araştırma; travma sonrası stres bozukluğundaki anıların doğası, görgü tanığı ifadelerinin tekrarlı şekilde sorgulanması ve hatta sınava çalışmada kullanılabilecek en iyi uygulama gibi çeşitli alanlarda birtakım sonuçlar doğurabilir.
Anılar, geçmişin birebir kopyası olmasa da (hatırlama işleminin, yüksek oranda yeniden yapılandırıcı bir süreç olduğu anlaşılıyor), uzmanlar bir anının içeriklerinin aklımıza ne zaman getirsek değişebileceğini öne sürmüş.
Fakat anılarımızın esas deneyimlere göre nasıl farklılık sergilediği ve zamanla nasıl dönüşüm geçirdiği, şimdiye kadar laboratuvar ortamında pek kolay ölçülememiş.
Birmingham Üniversitesi. Ç: O.
