Michigan Üniversitesi Yaşam Bilimleri Enstitüsünde yürütülen yeni bir çalışmaya göre biyolojik araştırmalarda yaygın şekilde kullanılan bir yuvarlak solucan türü, kulak benzeri organları olmamasına rağmen sesi algılayıp tepki verebiliyor.
Dün Neuron bülteninde yayımlanan bulgular, işitme duyusunun altında yatan genetik işleyişlerin araştırılmasında yeni bir biyolojik araç sunuyor.
Yaşam Bilimleri Enstitüsünde çalışan Shawn Xu’nun laboratuvarındaki araştırmacılar, Caenorhabditis elegans ile 15 yıldan uzun süredir duyusal biyoloji üzerine çalışmalar yürütüyormuş. Laboratuvar bu çalışmaya başladığında, bir milimetre uzunluğundaki bu solucanların sadece üç duyusu olduğu düşünülüyormuş (dokunma, koklama ve tatma).
Xu’nun laboratuvarı, aradan geçen zamanda solucanların gözleri olmamasına rağmen ışığı algılama kabiliyeti taşıdığını da belirlemiş. Bunun yanısıra canlıların, hareket esnasında vücut duruşlarını algılayabildikleri de keşfedilmiş (bkz: içalgı hissi).
Çalışmanın eş yazarı ve araştırma profesörü Xu, “Sadece bir temel his eksikti, o da ses algılama veya işitmeydi” diyor. “Fakat duyma, diğer hayvan şubelerinde yaygın şekilde bulunan başka duyulara benzemiyor. Gerçekten de sadece omurgalılarda ve bazı eklembacaklılarda keşfedilmiş. Bu yüzden omurgasız türlerin büyük çoğunluğunda, sesin algılanamaz olduğuna inanılmış.”
Fakat bilim insanları, solucanların havadan gelen ve 100 hertz ila 5 kilohertz aralığında bulunan seslere tepki verdiğini keşfetmişler. Bu aralık, bazı omurgalıların algılayabildiğinden daha geniş. Bu aralıktaki bir ses tonu çalındığında, solucanlar ses kaynağından hemen uzaklaşmış ve ses tonunu duymakla kalmayıp, nereden geldiğini de algılayabildiklerini göstermişler.
Kaynak: Michigan Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
