College London Üniversitesinde yürütülen yeni bir çalışma, sosyal eşitsizliğin deneysel bir ortamda toplu şiddetin fitilini ateşleyebildiğini gösteriyor.
Nuffield Vakfının desteğiyle yürütülen proje, 2011 yılında Londra’da gerçekleşen isyanların ardından tasarlanmış ve araştırmacılar, toplum karşıtı grup davranışının kökenlerini anlamak istemiş. Bulgular üç gün önce Proceedings of the Royal Society B bülteninde yayımlandı.
Psikoloji ve Dil Bilimleri Bölümünde çalışan baş araştırmacı Profesör Daniel C. Richardson şöyle aktarıyor: “İnsanların, ‘kendine zarar vermenin toplumsal hali’ şeklinde görülebilecek bir davranış olan isyanlara neden katıldığını anlamaya çalışıyorduk” diyor. “İsyanlarda, insanlar genelde yerel ortamlarına zarar verirken; eylemlerinden kazanacakları herhangi bir şey olmadan kendilerini de yaralanma veya tutuklanma tehlikesine sokuyorlar.
“İsyan çıkarmaya ilişkin farklı açıklamalar, sıklıkla üç grup altında toplanıyor. ‘Çürük elma’ açıklamasında, bireysel suç sebep gösteriliyor. Sosyal kimlik açıklamasında, isyancıların ortak bir problemi olduğu ve toplu eylemi bir değişim aracı şeklinde gördükleri belirtiliyor. Nispi mahrumiyet açıklamasında ise insanlar, ellerinde bulunan şeyler ile hak ettiklerini düşündükleri şeyler arasında bir boşluk görüyor.
“Bizim elde ettiğimiz bulgular, toplu şiddet konusunda sosyal kimlik ve nispi mahrumiyet açıklamalarına ağırlık kazandırırken, bireysel suçluluğun her zaman duruma müdahil olmayabileceğini akla getiriyor.”
Kaynak: College London Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
