Yeni çalışmanın gösterdiğine göre Avrupa çapındaki tarım arazileri, arıtma çamurundan üretilen gübrelerde yüksek yoğunluklarda mikroplastik bulunması yüzünden dünya çapındaki en büyük mikroplastik deposu olabilir.
Cardiff Üniversitesinde çalışan bilim insanları, Avrupa topraklarına her yıl 31.000 ila 42.000 ton arasında mikroplastik (veya 86 – 710 trilyon mikroplastik parçacığı) geçtiğini tahmin ediyor. Bu miktar, okyanus yüzey sularında bulunan plastik yoğunluklarını yansıtıyor.
Beş gün önce Environmental Pollution bülteninde çevrim içi yayımlanan yeni bir çalışmada araştırmacılar, atık su işleme tesislerinde arıtılmamış kirli sudan çıkan mikroplastiklerin, Avrupa’daki tarım arazilerinde gübre olarak yaygın şekilde kullanılan arıtma çamurunun ağırlık bakımından yaklaşık %1’ini oluşturduğunu tahmin ediyor.
Her yıl tarım arazilerine metre kare başına 500-1000 mikroplastik geçmesiyle beraber topraklarında en yüksek miktarda mikroplastik kirliliği barındırıyor olabilecek ülkenin İngiltere olduğu, onu ise İspanya, Portekiz ve Almanya’nın takip ettiği gösterilmiş.
Arıtma çamuru, Avrupa ülkelerindeki tarımsal arazilerde sürdürülebilir ve yenilenebilir bir gübre kaynağı olarak yaygın şekilde kullanılıyor. Bunun bir sebebi de, arıtma çamurunun katı atık sahalarından ve atık yakma tesislerinden enerji üretim tesislerine ve tarım alanlarına gönderilmesini teşvik eden AB yönergeleri.
Tarım alanlarına yayılan mikroplastikler, nihayetinde yüzeydeki su akışlarıyla veya yer altı suyuna sızma yoluyla doğal su yollarına geri dönüyor.
Boyutları 5 mm’den küçük olan mikroplastikler, kolaylıkla sindirilebilmeleri ve kirletici maddeler, toksik kimyasallar ile tehlikeli patojenler taşıyabilmeleri sebebiyle bütün besin zincirini etkileyebiliyor ve doğal yaşam için önemli bir tehdit oluşturuyor.
Cardiff Üniversitesi Mühendislik Fakültesinde çalışan baş yazar James Lofty, “Araştırmamızda, mikroplastiklerin atık su arıtma tesislerinde gerçekten bertaraf mı edildiğini yoksa çevrede mi dolaştığını sorguluyoruz” diyor.
“Su şirketlerinde arıtma çamurlarındaki mikroplastiklerin yönetimi konusunda görülen belirgin strateji eksikliği, bu kirleticilerin yeniden toprağa gittiği ve nihayetinde sucul ortama geri döneceği anlamına geliyor.”
Araştırma takımı, yeni çalışmada Güney Galler’in Newport şehrindeki Nash Atık Su Arıtma Tesisi’nden örnek almış. Tesiste, 300.000 nüfuslu bir popülasyondan gelen atık su işleniyor.
Bilim insanlarının analizleri, arıtma tesisinin boyutları 1 – 5 mm arasındaki büyük mikroplastikleri atık sudan çıkarmada %100 etkili olduğunu ortaya çıkarmış. Arıtma yapılmadığı takdirde bu mikroplastikler sucul ortama gidiyor.
Her bir gram atık su çamurunun, 24 taneye kadar mikroplastik parçacığı içerdiği gösterilmiş; yani ağırlığın hemen hemen %1’i kadar.
Araştırmacılar boyutları 1 mm’den küçük olan mikroplastikleri analiz etmediğinden, toplam yoğunluğun yapılan tahminlerden çok daha fazla olması muhtemel.
Kaynak: Cardiff Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
