Avustralya ve Amerikalı bilim insanları, koni salyangozlarının avlarını sersemletmek için salgıladığı insülinin yapısını çözdüler. Bu deniz salyangozunun zehrinin nasıl bu kadar hızlı yayıldığının anlaşılması, diyabet tedavisinde kullanılabilecek hızlı-etkili insülin üretimi için esin kaynağı olacak.
100’den fazla türü olan koni salyangozları, zehirlerini avlarını etkisiz hale getirmek için kullanıyorlar. Bunu genellikle sinir sistemini etkileyen zehirlerini avlarına enjekte ederek yapıyorlar. Fakat bir koni salyangoz türü olan Conus geographus, daha farklı bir yöntem kullanıyor. Geçen yıl bir çalışmada, bu türün ve diğer koni salyangozlarındaki insülinin, balıklar ve insanlardaki insülinden daha farklı olacak şekilde nasıl evrimleştikleri incelendi.
Normalde, insülin hormonu kandaki şekeri düzenlemek için pankreasta üretiliyor. Diyabet hastalarında bu hormon doğru bir şekilde üretilemiyor ya da kullanılamıyor. Ancak aynı zamanda bilim insanları: “ İnsülin, daha vahşi biyolojik amaçlar için de kullanılabilir.” diyor. Koni salyangozları insülini, avının kanındaki şeker seviyesini tehlikeli derecede düşürerek hipoglisemik şoka sokmak için kullanıyor. Bu yöntem, avı yakalamayı kolaylaştırıyor.
Şu anda ekip, bu insülinin nasıl bu kadar hızlı bir şekilde etki ettiğini araştırıyorlar. İnsanın vücudunda bulunan insülin, 6’lı molekül grupları olarak depolanıyor ve kullanılmak için parçalanması neredeyse 1 saati buluyor. Bu durum koni salyangozunun ürettiğini insülin için geçerli değil çünkü insanda bulunan insülin moleküllerinin birbirine yapışması ve vücutta bulunan reseptörlere bağlanmasını sağlayan özel yapıya sahip değiller.
Walter ve Eliza Hall Medikal Araştırma Enstitüsü’nden yardımcı yazar Mike Lawrence şöyle diyor: “Koni salyangozunun insülini, insan insülininin işlevini yerine getirebilmek için uğradığı yapısal değişikliklerden kaçınarak daha hızlı çalışır.”. Ve şunları ekliyor: “Salyangozun zehrinin üç boyutlu yapısını incelerken; insan insülininde bulunan ve etki süresini uzatan o özel yapının nasıl dağıtılacağını bulduk ve bu sayede insülinin etki etme hızı arttırılabilir.”.
Lawrence ve çalışma arkadaşları koni salyangozunun ürettiği insülinin, insanlardaki insülin reseptörlerine bağlanarak aktif hale getirebildiğini buldular. İnsanda üretilen insülin kadar etkili değil ama uygun ortamda 5 dakika içinde çalışmaya başlıyor. Grup bulgularını 12 Eylül’de Nature Structural and Molecular Biology sitesinde paylaştı.
Utah Üniversitesi’nden yardımcı yazar Helena Safavi, “Şimdi, insan insülinine bakıp, onu salyangoz insülinine daha benzer bir hale nasıl getirebileceğimizi düşünebiliriz.”. diyor.
Çeviren : Ayşenur Öner
Bilim evrime dair elle tutulur tek bir kanıt bile sunamamışken ve aksi durum için yani akıllı tasarım için milyonlarca belki milyarlarca delil varken hala evrim saçmalıģını yaymaya çalışıyorsunuz yazıların satır aralarında. Tebrik ederim.