Annelerin çocuklar üzerinde derin etkiler bırakması şaşırtıcı değil. Peki ya anneler, başkalarıyla geçinmekte sorun yaşamak gibi kişilik bozukluğu belirtileri taşıyorsa? Yapılan yeni bir araştırmada, annedeki kişilik bozukluğu belirtilerinin gençlik dönemindeki çocuğu etkilediği ve gencin sonrasında güvensiz bağlanma sergileme ihtimalini artırdığı ilk defa keşfedilmiş.
Çocuğun kendisine bakan ebeveynin mevcudiyetiyle kendini rahat hissettiği bir durum olan güvenli bağlanma, gençlikteki sosyo-duygusal gelişim ve zihin sağlığı bakımından da önemli bir etmen. Yapılan önceki araştırmalarda, güvensiz bağlanmanın depresyon ve anksiyete, ihmal ve madde kullanım sorunları ile çocuklarda daha yetersiz sosyal kabiliyetle bağlantılı olduğu gösterilmiş.
Psikoloji profesörü ve Houston Üniversitesi Gelişimsel Psikopatoloji Laboratuvarı müdürü Carla Sharp, Borderline Personality Disorder and Emotion Dysregulation bülteninde şöyle aktarıyor: “Anneler kendi kişilerarası ilişkilerinde sorun yaşadığında, güvenli bağlanmanın ve sağlıklı ilişki işleyişinin çocuğa geçişi engelleniyor gibi görünüyor. Annenin kişilerarası sorunları, gençte güvensiz bağlanma seviyesinin yükselmesiyle bağlantılı. Bu durumda gençler ya anneleriyle bağlanma ihtiyacını reddediyor ya da anneleriyle ilişkilerinde öfkeli bir tutum sergiliyorlar.”
Annedeki sorunların, yetişkinlikteki yakın veya romantik ilişkilerde uyumsuz bağlanma davranışlarıyla ilişkili olduğu uzun süredir gösterilse de, çocukların bağlanma davranışlarıyla olan bağlantılar ilk defa bu çalışmada gösteriliyor. Araştırma, gençlerdeki psikopatolojiyi ve diğer olumsuz sonuçları önlemek ya da azaltmak için yapılacak müdahalelere bilgi sağlayabilir.
Bebeklik ve erken çocukluk döneminden sonra en önemli gelişim aralığı olduğu düşünülen anne-çocuk arasındaki bağın güvenliği, gençlik boyunca önemli bir rol oynamaya devam ediyor.
Yazar: Laurie Fickman/Houston Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
