College London Üniversitesi’nde çalışan araştırmacıların yeni çalışması göre bir çocuğun eğitim başarısı, ebeveynlerinden miras aldığı kadar miras almadığı genlere de bağlı.
Nuffield Vakfı’nca fonlanan çalışma, bir çocuğun eğitimdeki başarılarına katkıda bulunması en muhtemel genlerin doğrudan miras alınan genler olduğunu onaylıyor. Fakat doğrudan miras alınmayan ancak yine de ebeveynlerin eğitim seviyelerini ve sonrasında ebeveynlerin yaşam şekli ile çocuklarına sağladıkları aile ortamını şekillendiren ebeveyn genleri de önem taşıyor. Bu genler, bir insanın okulda ve okulun ötesinde ne kadar başarı gösterdiğini etkileyebiliyor.
Genetiğin eğitimle ilgili sonuçlar üzerindeki etkisine yönelik önceki bulguların sistematik şekilde incelendiği meta analiz çalışması, dün American Journal of Human Genetics bülteninde yayımlandı.
Çocuklar, tabiatları (miras aldıkları genler) ve yetişme şekilleri (içinde büyüdükleri ortam) sebebiyle ebeveynlerini andırıyor. Fakat tabiat ve yetiştirmenin oluşturduğu etkiler birbirine geçiyor.
Anne ve babaların her biri, genlerinin yarısını çocuklarına geçiriyor. Genlerin diğer yarısı geçmese bile, ebeveynlerin özelliklerini etkilemeye devam ederek nihayetinde çocuklardaki özellikleri etkiliyorlar. Örneğin öğrenmeye yönelik genetik eğilimleri daha yüksek olan ebeveynler, okuma gibi faaliyetlere daha fazla ilgi gösterebilir ve bu sayede çocukları yetiştirirken onlara bir şeyler de öğretebilirler.
Ebeveyn genlerinin, ebeveynlerin çocuklarına sağladıkları ortamı şekillendirerek çocukların hayatını etkilediğini ifade eden bu kavram, genetik yetiştirme şeklinde biliniyor. Ebeveynlerin genlerinin, çocukların özelliklerini dolaylı şekilde nasıl etkilediğini tarif ediyor.
College London Üniversitesi. Ç: O.
