Köpek ırkları, genelde özgün nitelikleriyle tanınıyor: Bir dakhund’un kısa bacakları, bir pug’ın kırışık suratı, bir Dalmaçyalı’nın benekli kürkü buna örnek verilebilir. Maalesef çeşitli ırklara özel nitelikler sağlayan genetik özellikler, çoğunlukla soy içi eşleşmenin sonucunda ortaya çıkıyor.
Davis – California Üniversitesinde veteriner genetikçisi olan Danika Bannasch öncülüğünde çalışan uluslararası bir araştırma takımı, Canine Medicine and Genetics bülteninde yayımlanan yeni bir makalede köpek ırklarının büyük kısmının yüksek derecede soy içi eşleştiğini; bu durumun da köpeklerin ömür boyu yaşadığı hastalıklarda ve sağlık masraflarında artışa katkı yaptığını gösteriyor.
“Soy için eşleşme, sağlık bakımından inanılmaz derecede önemli görünüyor” diyor Bannasch. “Önceki çalışmalarda küçük köpeklerin büyük köpeklerden daha uzun yaşadığı gösterildiyse de, daha önce kimse ölüm oranlarına veya hastalık mevcudiyetine dönük bildiri yapmamış. Bu çalışma, köpeklerin küçük boyutlu olması ve soy içi eşleşmemesi halinde çok daha sağlıklı olduklarını gösteriyor.”
Soy içi üreme, sağlığı etkiliyor
227 ırk boyunca yapılan genetik analize göre, soy içi üreme oranı ortalaması %25’e yakın veya bir kardeşle paylaşılan genetik madde miktarına eşdeğer. Bu değer, hem insanlarda hem de yabani hayvan popülasyonlarında güvenli olduğu düşünülen seviyenin çok üzerinde. İnsanlardaki yüksek seviyeli soy içi eşleşme (%3-6), kompleks hastalıkların yanısıra başka durumların da daha sık görülmesiyle ilişkili.
Yazar: Trina Wood/Davis – California Üniversitesi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.
