Araştırmacılar kan şekeri yükseldiğinde vücuda serbest insülin enjekte edebilen nano parçacıklar geliştirdi, bu diyabet tedavisi için büyük bir buluş demek oluyor. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalarda, 1 haftadan daha fazla süre boyunca kan şekerinin normal seviyede kaldığı görüldü.
Diyabet hastaları vücutlarında, glikoz ve ya kan şekeri taşıyan insülin hormonunu yeterli miktarda üretemez. Bu da vücutta hastalıklara sebep olur. Son zamanlarda, vücuttaki kan şekeri oranını normal seviyeye getirmek için iğneyle insülin hormonu hastanın vücuduna verilmekteydi fakat bu çok acı verici ve ayrıca doğru insülin oranını saptamak da zor olabiliyor.
Yeni, enjekte edilebilir nano ağlar; insülin içeren nano parçacıklar, düzenlenmiş dekstran ve glikoz oksidaz enzimi birleşiminden oluşuyor. Ne zaman ki enzimler yüksek glikoz miktarına maruz kalırsa glikozu, değiştirilmiş dekstranları ayırıp insülini serbest bırakan, glikonik aside çeviriyor. Salgılanan insülin ise glikozu kontrol altında tutuyor.
Her nano parçacığa biyolojik uyumlu bir negatif ve bir pozitif yük yükleniyor. Pozitif yüklü kaplama karides kabuklarında da bulunan bir madde olan kitosan oluşurken, negatif yüklü kaplama normal deniz yosunu olan aljinattan oluşuyor. Bu kaplanmış olan nano parçacıklar karışık olduğundan, negatif ve pozitif yüklüler nano ağ oluşturacak bir şekilde birbirlerini çekiyorlar. Bu nano ağ der altına enjekte edildiğinde nano tanecikleri tutar ve vücuda yayılmasını engelliyor. Nano ağlar ve kaplamanın gözenekli yapısı kanın ve kan şekerinin nano parçacıkların çekirdeklerine ulaşmasına ortam sağlıyor.
