Gregory O’Mullan Andrew Juhl Tear of the Clouds Gölü’nden su örnekleri toplamak için Adirondacks’in yüksek tepelerine ve sonra kaynaktan Newcomb’a olan akış yönünde tırmandı.
Su Nasıl?
Bu soru bilim insanlarının Adirondacks’ten New York’a kadar Hudson Nehri’nin akışı boyunca sıkça duyduğu bir soru. Bu nehirde yüzebilir miyim? Ya nehirdeki balıklar? Eğer çocuklarım bu suda yüzerse hastalanır mı?
Endişelenmek için haklı sebepler var. Hudson pis bir geçmişe sahip ve hala bazı kısımlarında insanların eğlence amaçlı temasları için olan limitin ötesinde sıkça pis atık ölçülüyor. Yine de iyimser sebepler de var.
Ağustosta örneğine rastlanmamış sağlık nehir sisteminin tamamının kontrolü gönüllü nehir korumacıları rehberliğiyle çalışan bir grup bilim insanı Adirondacks’te Hudson’ı besleyen kollardan başlayarak ve nehirin okyanusla buluştuğu New York boğazına giden tüm yollardan giderek. Sonuçlarını 2 Eylül’de yayınladılar, 315 mil uzunluğundaki Hudson Nehri aynı kalitede olmayan ama bazı önemli tahminlerle çoğunlukla pozitif sağlık raporu verdi.
Kolombiya Üniversitesi’nin Lamont-Doherty Earth Observatory’de deniz biyoloğu Andrew Juhl ve Queens College’ın mikrobiyoloğu Greg O’Mullan projenin en kuzeyindeki noktayı ölçtü ve tartışılabilir en ilgi çekici şey: 2 gün boyunca New York’un Hudson Gölü’nün kaynaklarının çoğunu olan küçük Tear of the Clouds Gölü’ne ulaşan en yüksek tepesine tırmandılar.
Deniz koruyucuları 50. Yıldönümünü ve Lamont nehir test etme takımının son 10 yıldır partneri olmasını kutluyor. Ama bu yıl bilim insanlarının Hudson’un kaynağını test etmeye gitmelerinin ilk yılı.
Andy Juhl (ayaktaki) ve Greg O’Mullan Hudson Nehri’nin kaynağı Tear of the Clouds Gölü’nün suyunu test edişini bu linkten 360 derece izleyebilirsiniz: https://theta360.com/s/cCLCnn3LAcbKmbPDxoC2kYaI4
İnsanların Etkisinden Önceki Hudson
Tear of the Clouds Gölü çam ormanıyla çevrilmiş sığ gölcükten daha büyük değil ama suyu berrak. Bir uçta, Feldspar Brook Hudsona gelen meyilli yolda şırıldıyor.
Juhl “Güneyin uzağındaki örnekleri toplarken doğal olarak nehirde bulunanlara ek, yol boyunca insani aktivitelerden gelen sinyaleri buluyoruz.” dedi. “Adirondacks’in yukarısında doğal sinyal aldık bu sayede sinyal bize kıyaslama için ölçü veriyor.”
Bilim insanlarının Enterococcus’u, sıcak kanlı hayvanlar tarafından taşınan bir bakteri, test etmek ilk amacı. Suyla temas eden insanları hasta edebilecek patojenleri taşıyan sudaki pis atıkların indikatörü. Juhl ve O’Mullan ayrıca sudaki oksijen yoğunluğunu, gıdaları, sıcaklığı, pH’yi ve bulanıklığı test ettiler ve ne kadar algin mevcut olduğunu görmek için klorofil ölçmek ve suda bulunan mikroorganizmaların türleri üzerine çalışmak için DNA dizilimi örnekleri hazırladılar.
Juhl’un söylediğine göre gölün kaynağı Enterococcus bulunmayan ilk koşullara yakındı. Bilim insanları akıntı yönünde, 1800’lerden eski bir demir madeni yeri yakınlarında yaklaşık olarak % 12 milimetre Enterococcus buldu, hala Amerika Çevre Koruma Ajansı’nın Beach Action Value’nin nehir korumacılarının uyguladığı tavsiye olan % 61’in altında. Juhl “Vahşi hayattan gelebilecek oldukça düşük bir sayı” dedi.
Karşılaştırıldığında, Nehir korumacıları aşırı yüksek seviyelerle akıntı yönünün daha uzağında, Waterford’daki Mohawk’te ve Wallkill’in bir kısmı, Saw Mill, ve Sparkill Nehirleri’ni de içeren birçok nehire karışan akarsuda yüzde 2000 milimetreden fazla Enterococcus buldu. Bu arada, New York’un denize yakın bölgesi genel olarak daha düşük atık seviyeleri gösterdi.
Juhl’ün açıklamasına göre Hudson’un içindeki pis atıklar genellikle kaynağından çok uzağa transfer edilmiş değil. Bir de, yayılarak seyreltiliyor ve organizmalar bir noktaya yerleşiyor ya da ölüyor. Bunun anlamı, nehir bir bölgede kirletiliyor olabilir ama 10 mil ileride yüzmek için uygun olabilir ve bu seviyeler birkaç gün sonra değişebilir. Bu yüksek değişkenlik seviyesi sıklık ve genel örneklemeye ihtiyaç yaratıyor bu yüzden nehir korumacıları ve bilim insanları Hudson Nehiri’nin New York’tan Albany’e gelgitle ilgili kısmını ekimden mayısa ayda bir test ediyor ve sonuçları gönderiyor.
Hudson nehri’nin kaynağına ulaşmak için Andy Juhl ve Greg O’Mullan iki gün boyunca Adirondacks’e tırmandı, Hudson Nehiri ırmağa karışan yolu geçen Herbert Brook gibi. Fotoğrafa bu linkten ulaşabilirsiniz, tabii ki yine 360 derece: https://theta360.com/s/lbT5UDyOIIaQA7gX08Baq0JEG
Kaynağın İzini Sürerek Bulma
Cansız pis atıkların tehlike seviyesi ilk adım. Atığın seviyesini belirlemek daha zor.
Kırsal kesimlerdeki nüfus, hayvan mevcudundan gelen atıklar ve mikroplu sistem bulanıklık boyunca en yaygın şekilde göle girebilir. Daha kentsel alanlarda, yağmur suyunun akışı ve kanalizasyon arıtma sistemlerinden taşması problemleşiyor. Nehir korumacılarının yılları aşkın verilerine bir bakış gösteriyor ki yağmur fırtınaları ve pis atıklar arasında tarlalarda, sokaklarda, kanalizasyonlarda yıkanmış pis atıklar arasında sıkı bir bağlantı var.
Juhl ve O’Mullan nehir korumacıları ve Wallkill Gölü’ndeki New Jersey ve New York’tan Hudson’a doğru akan ırmağa karışan suyun tam yerini belirlemek için deneme çalışmaları yapan ABD EPA ile çalışıyor. Test sonuçları ipucu verebilir. İlaçlar veya kafeinli atık, örneğin sadece insani kaynaklı olabilecek. Bu arada DNA testleri çiftlik hayvanları, vahşi hayvanlar ya da borulardaki mikroorganizmaları tanımlamaya yardımcı olabilir.
Nehir korumacılarının Su Kalite Programı Müdürü Dan Shapley “alınan her örnek temiz su için bir oy” dedi. “Biz sadece ne zaman ve neresi yüzmek için güvenli kamuya açık bilgisini bildirerek veri boşluklarını doldurmaya yardım değil, ayrıca insanlar akıntıların ve topluluğa doğru akan derenin sağlığı hakkında son derece ilgilendiğini göstermeye yardım ediyoruz.”
Hudson nehrinin ana kökünün çoğu Ağustos 2016’da güvenlik limitlerinin içerisinde (sol). Hudson nehrinin yoğunluğu daha çok pis atık barındırmaya eğilimli. Kırmızı noktalar Ağustos 2016’da test edilmiş yoğunluğu güvenlik limitinin altında olan bölgeleri gösteriyor (sağ).
Endüstriyel Lağımdan Yüzülebilir Nehire
Hudson PCBs ve ağır metalleri de içeren endüstriyel atıklarla uzun bir geçmişe sahip. Riskleri, yemeyle zaman içinde hastalık ve kanser riski oluşturmaya eğilimli. Bu nehir korumacıları sağlık kontrolü suyla temas edilirse birkaç gün içinde insanları hasta edebilecek kısa dönemli risklere odaklı.
Nehir korumacılarının son Enterococcus sayısı haritaları sadece bulanıklık boyunca bir avuç dolusu kırmızı uyarı işaretlerine sahip. Juhl “New York ve diğer şehirlerin kanalizasyon sistemini geliştirmek için the Clean Water Act’in baskısından önce 1960 ve 70’lerden büyük bir şans var.” dedi. “1960’larda Hudson endüstriyel bir lağımdı. Şehirler kanalizasyon sistemlerini aşağı-yukarı Hudson Nehri Vadisi’ne minimal sistemlerle lağımlarını koydu. Muhtemelen yüzmek için güvenli değildi.”
The Clean Water Act çevre kirliliğine yol açan maddeleri borular veya su yollarından denize dayanıklı sulara izinsiz boşalttı. Şehirlerin mevcut duruma ulaşması için Hudson için yaptığı hareketle şehir olarak yavaş yavaş tamamlanması 30 yıldan fazla sürdü ve nehir hala kötü günler geçiriyor.
Bu kötü günler düzenli su testlerini gerekli kılıyor. Juhl son 10 yıldır topladığı örneklerin yaklaşık % 20’sinin yüksek miktarlarda atık içerdiğini tahmin ediyor.
Juhl “Yıllardır Hudson nehrinde gördüğümüz çevre kalitesi ve halk sağlığındaki iyileşme iyi bir örnek ve aslında tahmin edilenden daha düşük bir maliyetle. Ve çok büyük nüfus büyüme ve ekonomik gelişmeyle elden ele gitti” dedi.
Hudson nehrinin kaynağına yapılan gezi başka bir yoldan Juhl’ün nehire bakış açısını değiştirdi. “Çok temiz, soğuk su kayaların üstünden akıyor, ve bu gülme sesine benziyor. New York’ta gördüğümüz Hudson Nehirinden çok farklı. İnsanlar gezi boyunca topladığımız fotoğrafları gözden geçirme imkanı elde etse bile bence Hudson’un şuanki durumu ve gelecekteki hali hakkındaki bakış açıları değişebilir.”
Stacy Morford eski AP muhabiri ve Kolombiya Üniversitesi’nin Lamont-Doherty Earth Observatory’de bilim yazarı. Bu makale Nexus Media’da (şirketleştirilmiş iklim, enerji, politika, sanat ve kültür online gazetesi) mevcut.
Aleyna Küçükay
