Kanser hücreleri, genetik kaos yaymalarıyla biliniyor. Kanser hücreleri bölündükçe, DNA kısımları ve hatta kromozomların bütünü eşlenebiliyor, mutasyon geçirebiliyor veya hepten kaybolabiliyor. Buna kromozom istikrarsızlığı adı veriliyor. Memorial Sloan Kettering (MSK) Kanser Merkezi’nde çalışan bilim insanları ise bu durumun kanserin saldırganlığıyla ilişkili olduğunu öğrenmişler. Kromozomlar ne kadar istikrarsız hale gelirse, bu kromozomlardaki DNA parçaları kendilerini ait olmadıkları yerlerde o kadar fazla buluyor; örneğin bir hücrenin merkez çekirdeğinde ya da sitoplazmada gezerken…
Bu serseri DNA parçalarını virüs işgalcilerin kanıtları şeklinde yorumlayan hücreler, dahili alarm zillerini çalıyor ve iltihaplanmaya yol açıyorlar. Bağışıklık hücreleri tümör bölgesine gidiyor ve seri şekilde savunma kimyasalı üretiyorlar. Kanser hücrelerinin tetiklediği bu bağışıklık tepkisinin, kanser hücrelerinin çöküşünü neden sağlayamadığı ise bir muamma olmuş.
MSK’de hekim bilim insanı ve İnsan Onkolojisi ile Patojenezi Programı’nın üyesi olan Samuel Bakhoum, “Kanser hücrelerinin, bu iltihabi ortamda nasıl hayatta kalmayı başarıp geliştiğini hiç anlamamıştık” diyor.
Dr. Bakhoum’un laboratuvarının dün Cancer Discovery bülteninde yayımladığı yeni çalışmaya göre bu durumun sebebi kısmen, kanser hücrelerinin dışında duran ve uyarı sinyallerini komşu bağışıklık hücrelerine ulaşamadan önce yok eden bir molekülle ilişkili.
Bulgular, bazı tümörlerin neden imünoterapiye cevap vermediğinin açıklanmasına yardımcı olabilir ve bunları imünoterapiye karşı duyarlı hale getirmenin yollarını sağlayabilir.
Memorial Sloan Kettering Kanser Merkezi. Ç: O.
