Fransa Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi (CNRS) ve Sorbonne Üniversitesi ile Göksel Mekanikler ile Gökbilim Takvimi Hesaplama Enstitüsü’nde (Paris Gözlemevi – PSL/CNRS) çalışan iki bilim insanı, Satürn’ün uydularının meydana getirdiği etkinin, gaz devinin dönme ekseninin sahip olduğu eğikliği açıklayabileceğini göstermiş. Araştırmacıların Pazartesi günü Nature Astronomy bülteninde yayımlanan çalışmasında, eğimin sonraki birkaç milyar yıl içerisinde daha da artacağı tahmin ediliyor.
Satürn’ün eğikliğinin, Davut ve Golyat gibi aslında uydularından kaynaklandığı görülüyor. CNRS, Sorbonne Üniversitesi ve Pisa Üniversitesi’nde çalışan araştırmacıların yürüttüğü yeni çalışmada varılan bu sonuç, Satürn’ün dönüş eksenindeki mevcut eğimin, uydularının göç etmesinden kaynaklandığını gösteriyor; özellikle de en büyük uydusu olan Titan’dan…
Son zamanlarda yapılan gözlemler, Titan ve diğer uyduların Satürn’den kademeli olarak uzaklaştığını ve uzaklaşma hızının, gökbilimcilerin daha önce tahmin ettiğinden çok daha hızlı olduğunu göstermiş. Bu artan göç hızını yaptıkları hesaplamalara dahil eden araştırmacılar, söz konusu sürecin, Satürn’ün dönüş ekseninin eğikliğini etkilediğine karar vermişler: Gezegenin uyduları daha uzağa gittikçe, gezegen de gittikçe daha fazla eğiliyor.
Satürn’ün eğilmesine sebep olan bu belirleyici olayın, nispeten yakın zaman önce gerçekleştiği düşünülüyor. Oluşumundan sonra geçen üç milyar yıldan fazla süre boyunca, Satürn’ün dönüş ekseni sadece hafif şekilde eğilmiş. Uydularının kademeli hareketi, yaklaşık bir milyar yıl önce bugün bile devam eden bir yankılanma olgusunu tetiklemiş: Satürn’ün ekseni, Neptün gezegeninin güzergâhıyla etkileşime girmiş ve bugün gözlenen 27° eğikliğe ulaşana kadar kademeli olarak eğilmiş.
Fransa Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi. Ç: O.
