SpaceX’in Falcon9 roketi Uluslararası Uzay İstasyonu’na taşıdığı malzemeyi teslim edip sağ salim dünyaya döndü ve okyanusta kendisi için hazırlanmış olan platforma başarılı bir iniş gerçekleştirdi.
Yeniden kullanılabilir roketlerin ilk örneklerinden biri olarak tasarlanan Falcon’un dikey iniş aşamasını sorunsuz tamamlaması birkaç yıl sürdü. SpaceX, öncesinde de roketini okyanusta kurulu olan mavnaya indirmeyi denemiş fakat başarısız olmuştu. Florida’daki Cape Canaveral Hava Üssü’nden kalkıp taşıdığı kargoyu teslim ettikten sonra iniş aşamasını da tamamlayan Falcon9’un maliyeti 60 milyon doları buluyor ve en az 10 kez kullanılması hedefleniyor.
Falcon roketi için hazırlanan iniş mavnasının okyanusta yüzer şekilde bekletilmesinin önemli bir sebebi var. Aslında okyanus üzerinde hareket eden bir hedefe inmek, karadaki geniş iniş pistine inmekten daha zor. Buna rağmen hareket halindeki bir platforma inmenin daha az yakıt harcımak gibi büyük bir avantajı da var. Nasıl bir iniş tekniği uygulanacağına bağlı olarak harcanan yakıt seviyesi de değişim göstermekte. Falcon9 uzaya çıkarken dik bir açıyla yol almak yerine parabolik bir eğri çizerek yükseliyor. Bu nedenle kargoyu teslim edip iniş için yoluna devam ederken, kalkışta çizdiği eğrinin tam tersi yönde, benzer bir açıyla alçalmak zorunda. Tabii bu sırada yavaşlaması da gerek. Çizdiği eğri nedeniyle kalkış noktasına geri dönemiyor; iniş manevrası sırasında, kalktığı üsten çok daha uzak bir noktayı hedeflemesi gerek. SpaceX bu nedenle okyanus üstündeki mavnayı kullanıyor. Bu hareketli pist, roketin ineceği yeri iyice hesaplamış olarak okyanus üstündeki en uygun noktada onu bekliyor. Tüm bunlar roketin yolculuğu sırasında kat ettiği mesafeyi azaltıp yakıt tasarrufu yapmak için. Falcon’un her bir kalkışta taşıdığı yakıtsa 200 bin dolara mal oluyor.
