Mikroboncuklar, güçlü arındırma iddialarıyla yüz temizleyicilerden diş macunlarına kadar tüm kozmetik ürünlerin temel maddesi haline gelen minik plastik topçuklardır. Fakat son yıllarda sualtı ekosistemi bozması gibi belirgin olarak görülen zararlarından dolayı azaltılmasına karar verilmiştir. Dergideki yeni bir araştırmaya göre Bath Üniversitesi ACS Sustainable Chemistry and Engineering (Sürdürülebilir kimya ve mühendislik) ekibinin bilim insanları ve mühendisleri uygulanabilir başka bir alternatif ortaya çıkarmışlar; biyolojik olarak parçalanabilir, plastik yerine selülozdan yani bitki lifleri yapılan Mikroboncuklar.
Plastikler artık okyanuslarda o kadar yaygın ki insanların bile olmadığı Arktikler de bile görüldüler ve sorun sadece plastiklerin doğada tamamen ayrışmaması değil (yalnızca ufalanarak daha küçük parçalara bölünürler). Aynı zamanda plastik atıklar, Poliklorlu Bifeniller (PCB) ve dioksinler de dahil olmak üzere diğer çevre kirleticileri için mıknatıs görevi görürler. Birçok balık tarafından tüketilen plastikler içerdikleri kimyasallarla da besin zincirinin kalıcı parçası olurlar. Hatta birada bile plastik parçacığının çıktığı görüldü. Illinois, plastik Mikroboncukları yasaklayan ilk eyalet olmakla birlikte 2015 yılında onu California eyaleti takip etmiştir. Aynı yıl aralık ayında Başkan Obama geniş ürün yelpazesinde kullanımının devamına izin verilmesine rağmen ülke çapında bir yasağa da imza atmıştır.
Doktor Janet Scott yaptığı açıklamada “Kozmetik endüstrisinde kullanılan Mikroboncukların çoğunlukla ucuz ve kolay elde edilen polietilen ve polipropilenden üretilmekte” olduğunu söyledi. Scott, Bath Üniversitesi Kimya Bölümünde okutman ve çalışmaların yazarı, polimerlerin yağdan elde edildiklerini ve onların doğada çözünmeleri yüzlerce yıl sürdüğünü söylüyor.
Fakat bu durum ACS ekibinin yeni selüloz bazlı mikroboncukları için geçerli değil, dolayısıyla ekibin mikroboncukları kullanıcıların nihayet plastik çeşitliliğinden uzak durmalarını sağlayabilir.
Normal şartlar altında selüloz – ağaçlara ve diğer bitkilere şekillerini veren sert yapılı lifli poliozit şeker- Mikroboncuk içinde plastiği taklit edecek kadar pürüzsüz bir yapıya sahip değildir. Ancak madde inanılmaz derecede çok yönlüdür. Hatta giysi yapmanın temelinde olan kumaş rayonun da bile kullanılır. Selüloz bitki parçalarının soyulmasından sonra geriye kalan maddedir.
Araştırmacılar selüloz maddesini eritip etanolün içine küçük damlacıklar halinde damlatarak onun küçük birer boncuk haline gelmesine yardımcı olurlar. Eğer moleküler gastronomiye girerseniz, işlemin havyar yapmak için kullanılan kürecikleşirme işleminden farklı olmadığını görürsünüz. Ancak elde edilen ürün akşam yemeğinde tabağınızda görmek isteyeceğiniz değil onunla ovalayıp yıkamak isteyeceğiniz bir şeydir.
Yukarıdaki videoda bir enjeksiyon yöntemi gösteriliyor olsa da araştırmacılar teorik olarak ticari ihtiyaçları karşılamak için ölçeklendirilebilen bir membran (ince zar) kullanarak yeni bir yöntem buldular.
Araştırmacılar plastik malzemelerin özelliklerini taklit etmek için bitki bazlı Mikroboncuk tasarladılar. Tasarlanan bitki bazlı Mikroboncuklar cildin düzgünce arındırılmasını sağlar ve en sevdiğiniz vücut yıkama jelinizin içinde parçalanmadan kalırlar.
Ancak plastik Mikroboncuklarının aksine bakteri bakımından zengin bitki arıtma kanalizasyon ortamına (ya da daha geniş çaplı bir ortama) girdiklerinde daha kısa zamanda parçalanırlar. Araştırmacılar anlaşmayı daha iyi hale getirmek için kâğıt üretimi gibi endüstriyel süreçlerde geriye kalan selülozları, çevreyi daha iyi bir hale getirmek amacıyla kullanabileceklerine inanıyorlar. Hatta bu ürünle banyo yapmanın bile mümkün olabileceğini düşünüyorlar.
Kaynak: İçerik
