Dünyanın ihtiyacı olan şey, daha farklı şekillere sahip olan, daha fazla sayıdaki patlayıcılar. Los Angeles’daki Güney California Üniversitesi’nden ve Brezilya’nın São Paulo Federal Üniversitesi’nden bir grup araştırmacı şu basit soruya yanıt aradı: Yoğun karbon moleküllerini yakmak için kullandığımız bileşenleri birleştirsek bir patlama yaratabilir miyiz? Cevap evet. Evet, bir sonuç verirdi bunu yapsak. Peki neden nano bombalar? Çünkü bunu yapabiliyorlar, çünkü nano patlayıcılar yeni. Fakat üretime başlamadan önce onlarla neler yapabilecekleri üzerinde çalışmaları gerekiyor.
Kimyasalın yapımına şekilleri jeodezik küreye benzeyen karbonlar olan “bukminsterfuleren” kullanılarak başlandı. Bu kimyasalın simülasyonu karbon bazlı nitröz oksit bileşiğine bağlandı ve 1300 derece Fahrenheit’a (F) kadar ısıtıldı. Araştırmacılar, ulaştıkları sonuca “buckybomb” ismini verdi.
Kimyasal pikosaniyeler içinde karbon parçalarına ayrıştı ve bolca nitröz oksit içeren gaz açığa çıkardı. Bir saniyenin elli trilyonda biri kadar bir sürede sıcaklık 1300 derece F’dan 6700 derece F’a kadar çıktı. Bu çoğu metali eritmek için yeterli bir ısı değil tabii ki.
Eğer gerçekleşseydi, bu patlama çok küçük ölçeklerde gerçekleşmiş olacaktı. Fakat bu atomik düzeyde muazzam patlamalar yaratmaya engel değil. Peki, neden bu derece küçük patlamalar yapılıyor? Şuan için sadece yapılabileceği gösteriliyor. Bilim insanlarının nano patlayıcılar hakkındaki bilgileri henüz taze, bir devrim gerçekleştirmek için çok erken ve üretime başlamadan önce onlarla neler yapabilecekleri üzerinde çalışmaları gerekiyor. Tabii ki ilk olarak ufak çaplı şeyleri yok etmek için kullanılacaklar. Bir fikirde ise kanser hücrelerinin içerisine bu karbon tüplerin yerleştirilmesi ve hücreler lazer ile patlayana dek ısıtılmaları. Bunun avantajı açık: Sadece hedef alınan doku zarara uğrayacak. Buckybomblar virüslere, bakterilere ve kanser hücrelerine karşı kullanabileceğimiz ölümcül silahlar olacak bizler için.
