Nature Communications bülteninde yayımlanan yeni bir çalışma, Kuzey Amerika’daki en büyük memelilerin yok oluşuna yön veren etmenin, Amerika kıtasına girişlerini takiben hızla genişleyen insan popülasyonlarının aşırı avlanması olmadığını ileri sürüyor. Yeni bir istatistiksel modelleme yaklaşımına dayanan bulgular, büyük memeli popülasyonlarının iklim değişimine cevaben dalgalandığını ve sıcaklıklarda yaklaşık 13.000 yıl önce meydana gelen sert düşüşlerin, bu dev canlıların azalmasına ve nesillerinin tükenmesine önayak olduğunu ileri sürüyor. Yine de insanlar, basit aşırı avlanma modellerinin öne sürdüğünden daha karmaşık ve dolaylı biçimlerde sürece dahil olmuş olabilir.
Kuzey Amerika, 10.000 yıldan uzun bir süre önce mamutlar, yerde yaşayan dev tembel hayvanlar, normalden büyük kunduzlar ve glipdoton adıyla bilinen armadillo benzeri dev canlılara ev sahipliği yapıyordu. Fakat yaklaşık 10.000 yıl önce, Kuzey Amerika’nın megafauna olarak bilinen ve 44 kilogramın üstünde ağırlığa sahip olan hayvanlarının çoğu ortadan kaybolmuş. Almanya’nın Jena şehrinde bulunan Max Planck Enstitüsü Olağanüstü Olaylar Araştırma Grubu’nda çalışan araştırmacılar, bu yok oluşlara neyin yol açtığını bulmak istemişler. Çoğu araştırmacı, onlarca yıldır yoğun şekilde tartışılan bu konudan insanların aşırı avlanmasının, iklim değişiminin veya bu iki etmenin bazı kombinasyonlarının sorumlu olduğunu öne sürüyor. Kullandıkları yeni bir istatistiksel yaklaşım ile birlikte araştırmacılar, iklim değişiminin yok oluşu yönlendiren ana etmen olduğuna dair güçlü bulgulara ulaşmış.
Max Planck Enstitüsü Kimyasal Ekoloji Bölümü. Ç: O.
