Eninde sonunda hayata geri dönmek için vücudu dondurmak saçma gelebilir. Fakat öleceğinizi bilseydiniz -başarı şansınız düşük bile olsa- bunu denerdiniz.
Britanya’da 14 yaşındaki kanser hastası biri için en iyi seçenek bu gibi görünüyordu ve henüz kanıtlanmamış hayat uzatma tekniğinin masraf ve tartışmalarına rağmen, bir İngiliz hakimi ekim ayında ölen genç kızın kriyojenik olarak donması için izin verdi. Gelecekteki kriyo koruma yönetmeliklerini hazırlayan ve ‘’tarihi’’ olarak ilan edilen karar, aslında kriyotik ile ilgili değildi. Bir çocuğun öldükten sonra bedenine ne olacağına kimin karar vermesiyle ilgiliydi.
Birleşik Krallık’taki çocukların (Amerika’da ve çoğu Avrupa’da da) 18 yaşına kadar yasal kararlar vermelerine izin verilmez. O zamana kadar, ebeveynler zamansız bir ölüm durumunda ne yapmalarına karar vermelidirler. Bu da oldukça makul bir durum. Esas tercihleriniz gömülmek ya da cesedinizin yakılması durumunda, bir küçüğün ebeveynlerinin bu seçeneklerinin karşında durmaları sık sık yaşanmaz. Fakat çocuğunuz kriyojenik olarak korunmak istediğinde, bazı çekinceleriniz olabilir.
Bir insanı dondurabileceğimiz ve sonra tekrar yaşatabileceğimizi gösteren bir kanıt yok. Bunun aksini insanlara kanıtlayan bir gelecek için ise durum umutsuz vaka gibi duruyor. Belki bir gün bu engeli aşabiliriz, fakat bu günün kriyonik fanları mevcut teknolojisiyle kısıtlanmış durumda.
İşlemler sırasında organlar çatlama eğilimi gösterebilir ve oksijen eksikliği nedeniyle dokularda onarılamayacak hasarlar verebilir. Dirildiğinizde, ilk etapta bizi öldüren hastalığın hala üstesinden gelmek zorunda kalacağımız gerçeği de var. Kriyonik savunucuları, yalnızca donmuş cesetlerin bir gün tekrar canlandırılması değil çeşitli hastalıkların tedavilerinin geliştirilmesi konusunda hemfikirler.
Bu yılın başlarında bilim insanları, tavşan beynini içindeki hücresel yapılara zarar vermeden korumayı başardı; ancak bunu yapmak için toksik bir kimyasal kullanmaları gerekiyordu. Kimyasal sabitleme vücuttaki tüm protein yapıları korumasıyla bilinir ve bu nedenle kadavra işlemi yapılabilen hayvanlarda kullanılır. Ne var ki, aslında organı canlı tutmak istediğinizde o kadar da yararlı değil.
Bazı kriyotik savunucuları, bir gün beyinlerini bir bilgisayara yükleyebilecekleri ümidiyle korumayı tercih ediyor. İnsan beynindeki nöral ağ bağlantılarını bir gün haritalayabilirsek, bu bağlantıları belki de çok daha gelişmiş bilgisayarlara yüklemeyi de öğrenebiliriniz.
Tekrar belirtelim ki bunun yakın gelecekte yaşanma olasılığının
Bunun, gelecekte yaşanma olasılığının üzerini çizemeyiz. Ancak, şunu belirtmekte fayda var: C.elegans’ ın (bir tür solucan) tüm nöral(sinirsel) bağlantısını haritalandırsak da , bir solucanın beynini simüle(taklit) edemiyoruz.
Bu davada bahsi geçen 14 yaşındaki çocuk, kriyotiki internette araştırmış ve kriyojenik korunmayı o kadar çok istemiş ki mahkemeye bir mektup yazdı. Annesi desteklese de babası bu duruma çok sıcak bakmadı. Her iki ebeveyninin rızası olmadığı için onun bu isteği de yerine getirilemedi. Küçük kız mahkemeye gidemeyecek kadar hasta olduğundan, davaya bakan yargıç, genç kızı ve annesini hastanede ziyaret etti. Babası yıllarca bu durumla çok yüzleşmek istemese de küçük kızın bu cesareti yargıcı harekete geçirdi.
Ebeveynlerin de izniyle, hastanenin işbirliği ve bir gönüllü kriyotik grubu vücudu hazırlandı ve onu daha da fazla korumak için Michigan Kriyotik Enstitüsü’ne teslim ettiler. O ve ailesi Amerika’da bir yerde onun bedeni derin bir dondurucuya kilitlenmesiyle huzura kavuştular. Umuyoruz ki, o küçük beden, bu seçiminin karşılığını alır…
*Kriyojenik: Çok düşük sıcaklıklarda yapılan işlemlere verilen ad
Çeviren: Sercan Kule
