Kediler muhteşem idarecilerdir. Araştırmacılar 2007 yılında, kedi arkadaşlarımızın aslında bizim yiyeceklerimizi yemek için 12.000 yıl kadar önce kendilerini evcilleştirdiklerini buldukları zaman, bu gerçek pekişmişti. Şimdi ise yeni bir çalışma, kedilerin ihtiyaçlarını daha etkili şekilde belirtmek için, sahiplerinin dilini öğrenip öğrenmediğini görmeyi umuyor.
Evet, kediler de bizim gibi aksan geliştirebiliyor olabilir. Takım üyesi, Lund Üniversitesi’nden Susanne Schötz şöyle söylüyor: “Kedilerin, seslerinin melodisini geniş oranda değiştirdiğini biliyoruz, fakat bu değişimi nasıl yorumlayacağımızı bilmiyoruz. Farklı koşullardaki (ör. istedikleri konumlara erişmek istedikleri zaman, hoşnut, dost canlısı, mutlu, aç, huzursuz ve hatta sinirli oldukları zaman) yaklaşık 30 ila 50 kedinin seslendirmelerini kaydedeceğiz ve onların sesçil örneklerinde bulunan herhangi bir farklılığı belirlemeye çalışacağız.”
Bu yüzden Schötz ve takımı, sesle ilgili bu değişimleri anlamak amacıyla, tonlama, ses ve konuşma şeklinin, ‘kedi konuşmasını‘ nasıl etkilediğini görmek için beş yıllık bir çalışma yürütecek. Takım bunu, kedilerin konuşmasını, yaşadıkları bölgeye dayalı olarak çözümleyerek yapacak. Bu ses çözümlemesiyle birlikte, esas itibariyle, kürklü arkadaşınızın sizin konuşma kalıplarınızı edinip edinmediğinin görülmesi umuluyor.
Schötz şöyle söylüyor: “Evcil kedilerin, insanların onlarla konuşurken kullandığı dil ve ağızdan ne ölçüde etkilendiğini bulmak istiyoruz, çünkü kediler, ürettikleri seslerde hafifçe farklı lehçeler kullanıyor gibi görünüyorlar.”
Çalışma, ilk başta bir nevi tuhaf bir soru yöneltiyor gibi göründüğü için kulağa müthiş gibi gelse de, takım, sonuçların, kedilerle birlikte nasıl daha iyi yaşayacağımızı anlamak konusunda bize yardımcı olacağına inanıyor, özellikle böylesi ünlü bir evcil hayvan oldukları düşünüldüğü, ve artık bakım evleri ve hastanelerde giderek daha fazla şekilde tedavi hayvanı olarak kullanıldıklarını gördüğümüz zaman.
Çalışma gittikçe daha ilginç hale geliyor çünkü vahşi kediler ile sokak kedileri, anneleri onları kendi başlarının çaresine bakmaları için yolcu ettikten sonra genelde miyavlamayı bırakıyorlar. Bu durum, kedinizin çok büyük ihtimalle sizin devasa, aptal bir anne kedi olduğunu düşündüğü bulgusunu ileriye götürüyor. Bu kuram, araştırmacı John Bradshaw’un kediler üzerinde 30 yıl boyunca çalıştıktan sonra çıkardığı Kedi Algısı kitabından sonra, 2014 yılında ivme kazanmıştı.
Çalışma henüz yeni başlıyor olsa da, somut cevaplara sahip olmadan önce uzun bir süre bekleyeceğiz. Sorulacak bir sonraki soru, kedilerimizin söylediklerini aslında bilmek isteyip istemiyor olduğumuz. Sonuçta, bütün bu zaman boyunca bize küfür etmiş olabilirler.
ScienceAlert
