NASA’nın 44 yıl önce fırlattığı iki uzay aracından biri ve şu an uzaydaki en uzak insan yapımı cisim olan Voyager 1 halen çalışıyor ve sonsuzluğa doğru yol alıyor.
Aradan geçen bu uzun süre zarfında araç, güneş sisteminin sınırını geride bıraktı ve heliosferden (güneş sisteminin yıldızlararası ortamla olan sınırı) geçip yıldızlararası ortama gitti. Şimdiyse Cornell Üniversitesi öncülüğünde yürütülen ve Nature Astronomy bülteninde yayımlanan bir araştırmaya göre uzay aracında yer alan cihazlar, daimi bir yıldızlararası gaz gürültüsü tespit etmiş görünüyor.
Cornell Üniversitesi’nde gökbilim doktorası yapan ve yaklaşık 23 milyar kilometre uzaktan yavaşça gönderilen verileri inceleyen Stella Koch Ocker, söz konusu yayılımı ortaya çıkarmış. “Dar bir frekans bandında olduğundan, çok zayıf ve monoton” diyor Ocker. “Yıldızlararası gazın çıkardığı zayıf, daimi uğultuyu tespit ediyoruz.”
Ocker’a göre bu çalışma, yıldızlararası ortamın güneş rüzgarıyla nasıl etkileşime girdiğini ve güneş sistemi heliosferinin koruyucu balonunun, yıldızlararası ortam tarafından nasıl şekillenip düzenlendiğini anlamayı sağlıyor.
1977’nin Eylül ayında fırlatılan Voyager 1, 1979 yılında Jüpiter’in ve ardından 1980’in sonlarında Satürn’ün yanından geçmiş. Saatte yaklaşık 61.000 km hızla yolculuk eden Voyager 1, heliosferi Ağustos 2012’de geçmiş.
Uzay aracının Plazma Dalga Sistemi, yıldızlararası uzaya girdikten sonra gazda düzensizlik olduğunu tespit etmiş. Fakat araştırmacılar güneşimizin sebep olduğu bu düzensizliklerin arasında, uzayın neredeyse boşluktan meydana gelen müphem yapısının oluşturduğu daimi, kalıcı bir işaret ortaya çıkarmış.
Gökbilim profesörü ve eş yazar James Cordes, “Yıldızlararası ortam, çiseleyen bir yağmura benziyor” diyor. “Güneş püskürtüsü olduğu durumlarda, sanki bir fırtınada şimşek tespit ediyor gibi oluyoruz ve ardından yine hafif yağmura dönüyor.”
Blaine Friedlander/Cornell Üniversitesi. Ç: O.
